tag:blogger.com,1999:blog-9219512193792639852024-03-13T21:25:14.365+02:00مدونة علاء حليحلAnonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.comBlogger135125tag:blogger.com,1999:blog-921951219379263985.post-46559570649386259722014-08-18T19:37:00.003+03:002014-08-18T19:37:36.126+03:00انتقلنا... عليكو عزيمة<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 dir="rtl" style="text-align: right;">
<div style="text-align: center;">
هذه المدونة وكاتبها انتقلا إلى الموقع الشخصي الجديد:</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
hlehel.me</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
تعالوا...</div>
</h3>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-921951219379263985.post-2488414993530882692014-07-23T12:56:00.002+03:002014-07-23T12:58:02.245+03:00I Would Like to Apologize to the World<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIQnqo_12Mq7r3o9SjSApfC_dp6zlE4cUkV6u8_wPOh2hmfSoUXKjcFVSrMZoUYbi9bHy8I9eXOU-s2WzhxbdrZileh6ELXPJvHi1gV-k5coMHG3-LeJfr5TwFF2tBKL_jDDXPIkR4YXao/s1600/gaza-4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIQnqo_12Mq7r3o9SjSApfC_dp6zlE4cUkV6u8_wPOh2hmfSoUXKjcFVSrMZoUYbi9bHy8I9eXOU-s2WzhxbdrZileh6ELXPJvHi1gV-k5coMHG3-LeJfr5TwFF2tBKL_jDDXPIkR4YXao/s1600/gaza-4.jpg" height="400" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal" dir="LTR" style="direction: ltr; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-LB;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="LTR" style="direction: ltr; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-LB;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="LTR" style="direction: ltr; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-LB;">Ala Hlehel | Translated by: Iyad Maalouf</span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="LTR" style="direction: ltr; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-LB;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="LTR" style="direction: ltr; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-LB;">I
would like to apologize to the world. To the western world, in particular. I would
like to apologize to Israel as well, for the fact that we are not photogenic
enough. Most of us are men with beards. Our women wear hijab and niqab; our
clothes are pale and have no fancy international brands. They are traditional
“Arab” clothes. You see them in every report broadcasted from one of our
streets. The beach of Gaza is neglected and miserable. It has neither an
amusement park nor summer brocades full of joyous colors. I would like to
apologize on behalf of myself and of all Palestinians, because we refuse to
succumb to the Israeli tyranny; because we force you to bear our images and
embittering news. </span><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span><span dir="RTL" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span> <span lang="AR-LB"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="LTR" style="direction: ltr; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-LB;">We
were playing on the beach. We were four children who grew tired of sitting home
and counting aircrafts and intelligent missiles that testify to the advancement
of the human civilization of which we are still lag behind. It is summer.
Summer loves the sea. Our sea is salty like any other sea. Those who are poetic
among us say it is salty because of our tears. My mother says that now. I hear
her from the inside of my little, improvised coffin. I cannot believe that we
did not finish our game at the beach, because I was about to win an
unprecedented victory over my brother at Hide and Seek. </span><span dir="RTL" lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="LTR" style="direction: ltr; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-LB;">We
ran fast. Children run fast because their bodies are light, and excitement
usually controls our movements. We are used to run fast in the narrow alleys of
Gaza. We are familiar with all of its curves and rough areas. We know by heart
all the worn-out houses accumulated over each other, even when they are
intermingled and look the same: their construction is not finished. Their
colors are like dry cement. Believe me. We are familiar with aesthetics. In
class, they taught us about Leonardo Da Vinci. But Gaza lacks cement and paint.
Even if they were available – poverty is much stronger. </span><span dir="RTL" lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="LTR" style="direction: ltr; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-LB;">I
would like to apologize to the scared child in Sdirot or Ashkelon. I want to
tell him that I did not mean to steal the lights of world that you love to turn
on for 24 hours a day. Believe me, scared child, I did not mean to do that. We
were only playing Hide and Seek. Before I died, I had wished to know what it
feels like to be in a safe concrete shelter; or what it feels like to sleep
under the cover of the Iron Dome. They say it works like magic. It is
breathtaking and feeds the imagination. Its rockets fly in the sky, as they
like with high accuracy. I wish I had a kite that I can control, so its thread
would not be stuck in the tree, and the kite would not be torn on a power pole.</span><span dir="RTL" lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="LTR" style="direction: ltr; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-LB;">I
would like to apologize for our insolence, we Palestinians, because we reject humiliating
truce agreements, and because we never learn. They bombard us with mortars,
with intelligent and heavy rockets. They kill 15 of us: adults and children in
order to assassinate one person – and we never repent. I know that we are
stubborn like a rock. I know that the rational enlightened mind that can
calculate the price of the new iPhone with convenient payments for 36 months in
less than 3 seconds, cannot totally understand us. We are difficult to
understand. We are not rational enough. </span><span dir="RTL" lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="LTR" style="direction: ltr; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: AR-LB;">Allow
me to apologize to anyone for whom we have ruined the delight of the “rational”
and calculated attacks, and Israel’s ability to be humane while killing us. We
have ruined for you the delight of the “international solidarity” with Israel’s
pain. Here we are, once more as you see, insist on dying at the wrong time.
Even in death, we are illogical and impractical. Is there any enemy like us?
Cruel and coarse as such? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="LTR" style="direction: ltr; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal" dir="LTR" style="direction: ltr; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-921951219379263985.post-27192879442594116352014-04-21T14:32:00.002+03:002014-04-24T12:01:00.779+03:00وَيْنُن هالّليِّيكِة وَيْن؟<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJUHTSo3tBsXUUII1EVRHt85jt0pvlrkPf-IPtFa-VmER7YEHahHqSUT71SllASyUywKVBzNr6DvMa7cjySTdBik3hKw8LXhBTydDtTXXXPWEbSXPYXQz3pRSRY5_ajUygfza-IXiIowH2/s1600/facebook-evolution-640.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJUHTSo3tBsXUUII1EVRHt85jt0pvlrkPf-IPtFa-VmER7YEHahHqSUT71SllASyUywKVBzNr6DvMa7cjySTdBik3hKw8LXhBTydDtTXXXPWEbSXPYXQz3pRSRY5_ajUygfza-IXiIowH2/s1600/facebook-evolution-640.jpg" height="155" width="400" /></a></div>
<h3 dir="rtl" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: Arial, sans-serif;"><br /></span></h3>
<h3 dir="rtl" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: Arial, sans-serif;">بعد تشجيع وترحيب من بعض الصديقات والأصدقاء، قمتُ قبل قليل بفتح <a href="https://www.facebook.com/ala.hlehel" target="_blank">صفحة خاصّة بي في الفيسبوك</a>. مش <a href="https://www.facebook.com/ahlehel" target="_blank">بروفايل</a>، بل صفحة، </span><span dir="LTR">page</span><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-SA" style="font-family: Arial, sans-serif;"><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span>. الفرق واضح، ويعرفه حتى مُتمرّسي
الفيسبوك الجُدد من أمثالي. لكلّ ضارب طبل بروفايل، أمّا "البيدج" فللمتميزين
تميّزًا.</span></h3>
<h3 dir="rtl" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: Arial, sans-serif;"><br /></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri;">ثم فجأةً، بدأت أشعر بأنني أديب هامّ مع صفحة. فجأة تجرّأتُ للمرة الأولى في
حياتي الزوجية، فقلتُ لأم الدشة الجالسة قبالتي على الكنبة بنبرة هامّة: جوعان. هكذا.
ببساطة. بعفوية. لم أتدرّب عليها، لم أتصل بأمّي لتشجّعني، لم أطلب من حماي أن يأتي
لشرب القهوة الليلة كي يكون حاضرًا على الحدث التاريخيّ. قلت لها: جوعان، لكنها لم
ترفع رأسها حتى عن اللابتوب. قلتُ في سرّي: مسكينة، تعبانة، عم تشتغل على التماس. وكأيّ
متمرس في الفيسبوك أردت اللجوء إلى الستاتوس وكتابة "جوعان" في ستاتوس الصفحة،
علّ أحدًا من الستة الذين صرخوا "لايك" حتى الآن يبادر إلى خطوة ما حقيقية
من أجل الكاتب الهامّ والجهبذ الذي صار عنده صفحة في الفيسبوك. ولكن <a href="https://www.facebook.com/mariam.farah.9?fref=ts" target="_blank">الرفيقة مريم</a> نبّهتني
بأنّ عليّ أن أحافظ على الصفحة مهنية وغير شخصية، وهكذا بلعت جوعي وغضبي وبدأت أحملق
في الشاشة وأنتظر اللايكات.</span></h3>
<h3 dir="rtl" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span><span lang="HE" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">"</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri;">قل لي كم لايكًا لديك أقل
لك من أنت"- هذه هي النتيجة التي توصلت إليها بعد مضي 47 دقيقة كاملة على فتح
الصفحة التاريخية لشخصي الكريم. وصل عدد "اللّيّيكة" إلى ثمانية. ثمانية
لَيِّيكة في 47 دقيقة، المعدل: لايك في كل 5.875 دقائق. هل هذا جيد؟ أذهب إلى غوغل
وأتكتك في سطر البحث: “</span><span dir="LTR">like average in facebook</span><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span>”. لا شيء يُذكر. المشكلة أنّ شركة
"فيسبوك" لا تملك موقعًا على الشبكة. أقصد موقعًا مثل باقي البشر: صورة رئيسية،
كبّاسات للسيرة الذاتية والصور والنصوص وغيرها. لديهم بروفايل في فيسبوك!</span></h3>
<h3 dir="rtl" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri;">أقوم إلى المطبخ، أبحث عن علبة سَردين. أعود إلى اللابتوب وأنا أمضغ سردينة
بالزيت محشوة بين شطيرتي خبز. يا إلهي! أصبحوا 10 ليِّيكة! واحدة أعرفها وأخرى لا أميّز
اسمها. هل عليّ التأهيل والترحيب بكلّ منضم(ة) جديد(ة)؟ هل هناك أصول وإتيكيت للصفحات؟
أسأل أم الدشة، فأنتبه إلى أنها قامت للنوم وأنا أتكتك وحدي في الصالة، فأشعر بألفة
مع الليّيكة العشرة الجُدد الذين تحوّلوا في لحظة إلى عائلتي المُوسَّعة. أهمّ لأكتب
ستاتوس مثيرًا للمشاعر، إلا أنّ سبابة مريم المرفوعة في وجهي تمنعني من ذلك. يجب أن
تكون الصفحة مهنية، لا شخصية. أشعل سيجارة. أعمل ريفرش... ما زالوا عشرة. مرت دقيقتان
منذ انضمام الليّيكتين الأخيرتين. كمان ريفرش. عشرة. ريفرش. عشرة.</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"> </span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">ريفرش. أحد عشر ليّيكًا. يا للسعادة. أحد عشر لايكًا على
المشهد الفيسبوكيّ. بدأت أشعر بدغدغة في أصابع يديّ لا شكّ أنها تشبه دغدغات
الأدباء الكبار عندما يسري الإلهام في عروقهم، فقرّرت على الفور البدء بكتابة قصة
قصيرة غير مسبوقة عن... عن ماذا؟ يجب أن أجد موضوعًا يليق بالأحد عشر.. لحظة، 16
لايكًا بالتمام والكمال. لم تمرّ أكثر من ساعة للآن. 16 لايكًا في 58 دقيقة.
المعدل الآن: 3.625. ما هذا؟ لقد تدنّى المعدّل. يجب أن أكتب قصة بشكل عاجل تزلزل
أركان الفيسبوك. لكن كتابة قصة بسرعة أمر شبه مستحيل. سأكتب "قصيدة"
إذًا. بأسلوب <b>الهايكو</b>. بضع سطور تبدو مترابطة مع أنها ليست كذلك، وتبدو
بسيطة عبقرية مع أنها ضحلة.</span></h3>
<h3 dir="rtl" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /> <o:p></o:p></span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">حسنًا، سأكتب... ممممم... "الرجل يجلس وحيدًا/ يكتب وحدته/ وحدته
تكتبه". جميل. ضحلة وسطحية بما يكفي لحصد أكبر عدد من اللايكات، مع أنها تبدو
عميقة وفلسفية. استمناء جميل وجذاب. يجب أن تكون "القصائد" في الفيسبوك
خفيفة وضحلة كي يفهمها أكبر عدد ممكن من الليّيكة. يجب البحث عن القاسم المشترك
الأدنى. 20 لايكًا. المعدل الآن: 62 دقيقة/ 20 = 3.1 ليّيك في الدقيقة. المعدل
ينخفض. كي يمكن رفعه؟ يجب حلّ المسألة رياضيًا. أصنع ساندويتشة أخرى من السردين
برغم "الحَرَقة" التي سببتها السندويشة الأولى في معدتي. إذا صار
المعدل... لحظة لحظة، هل حسبتها بشكل صحيح؟ كيف يمكن أن ينخفض المعدل مع زيادة
اللايكات بوتيرة أكبر من زيادة الدقائق؟ حسنًا، 4 وحدات في الرياضيات بعلامة 98
يجب أن تعينني هنا. عشرون لايكًا في 62 دقيقة. المعدل 3.1 في الدقيقة. ثمانية
ليّيكة في 47 دقيقة هذا يعني: 47/8 = 5.875. ممممم. ربما بالعكس؟.. 20/62= 0.3255
و8/47 = 0.17021. إذًا فوتيرة المعدل في ارتفاع حسب هذه الحسبة. سأتبنى هذه الحسبة
فهي تبعث على الاطمئنان أكثر.</span></h3>
<h3 dir="rtl" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">أقرأ "القصيدة" ثانية. من المفضل أن يكون فيها رمز ما لمحمود
درويش، شاعر الفيسبوك بلا منازع. خبز أمي أو ما شابه. القطعان الجاهلة تحبّ أن
تقتبسه دليلا على ثقافتها، مع أنها لا تكاد تفقه شيئًا من شعره المتين. أعود إلى
القصيدة وأغيّرها: "الرجل يجلس وحيدًا/ يكتب خبز أمّه/ خبز أمّه يكتبه".
تمامًا! هكذا أفضل. وربما سأغيّر البيت الأخير هكذا: "الرجل يجلس وحيدًا/
يكتب خبز أمّه/ الزعتر يكتبه". يا إلهي كم أنا عبقريّ. هذه ستحصد مئات
اللايكات بلا شك. ويمكنني أن أضيف المزيد من الشاعرية على "القصيدة":
"الشاعر يجلس وحيدًا/ يكتب خبز أمّه/ الزعتر يكتبه". تقدّم خطير لا شكّ.
هكذا سأمتطي شهرة درويش بذكاء فاحش: فلست ناسخًا عنه بالتأكيد مع أنني استبحتُ
عرضه وطوله. لا يهمّ، من سيميّز هذه الدقائق من قطيع الليّيكة؟</span></h3>
<h3 dir="rtl" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">أقرأ "القصيدة" بتمعّن ثم أفحص عدد اللايكات: 22 لايكًا. يجب أن
أتوقف عن حساب ارتفاع المعدل فهذا أمر ناتف للأعصاب والحواجب (مرة أخيرة وفقط:
22/67 = 0.328358). وفي لحظة مشرقة يخطر في بالي أنّ تقليد نزار قباني والسرقة من
وحيه (يسمونه "تناصّ" تخفيفًا لوجع الشعور بالذنب) أفضل بكثير وأسلم
وأغزر لايكيًّا. نزار يا نزار كيف نسيتك كل هذه السنين وأنت معلم الغزل الأول
وطريقي إلى اللايكات السهلة؟ لديّ دواوينه كلها في مكان ما في المكتبة. أدور
باحثًا عن دواوينه (الصغيرة القطع، المزركشة) في فوضى المكتبة الأزليّة ولكنني لا
أعثر عليها. أملّ من البحث. أستنفر ذاكرتي: "حبك يا عميقة العينين/ تطرف/
تصوف/ عبادة./ حبك مثل الموت والولادة/ صعب أن يُعاد مرتين." حسنًا، يجب أن
أكتب هايكو شبيهًا ولكن من دون سرقة بادية للعيان. مثلا: "الشاعر يناجي عميقة
العينين/ تصوّفه عبادة/ وحزنه لا يُعاد كالموت والولادة." جميل. أغلب الظنّ
أن قطيع الليّيكة لا يعرف النص الأصليّ. يجب أن أقرّر أيّ "قصيدة" أنشر.
ربما عليّ نشرهما الاثنتيْن، واحدة الليلة وأخرى غدًا صباحًا. بدلاً من "صباح
الخير" المبتذلة سأنشر "القصيدة" عن الشاعر عميق العينيْن. أبحث عن
سيجارة. أتذكّر أنّ العلبة فرغت قبل ساعتيْن. رئتاي تحكّانني. أخرج ماشيًا إلى
البقالة. الساعة نحو الحادية عشرة ليلا وأسرع الخطى قبل أن تغلق أبوابها. أشعر
بندم سحيق لأنني لم أنزل الآ</span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-language: AR-LB;">پ</span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"> الخاصة بالفيسبوك على جهازي النقال (مبدأ!!). وكيف يمكنني أن أزيد لايكات
صفحتي الفتيّة بالمبادئ؟ لا توجد مبادئ في اللايكات. اللايكات تبيح المحظورات.
سأنزل الآ</span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-language: AR-LB;">پ</span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"> فور عودتي للبيت.</span></h3>
<h3 dir="rtl" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /><o:p></o:p></span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">يبتسم البائع حين أطلب علبتيْ سجائر "غولواز". أسأله: عندك
فيسبوك؟ يجيب بالنفي. أفقد أيّ اهتمام ببشريته التافهة. يجب أن أحصر اهتماماتي
ونفاقي في أصحاب حسابات الفيسبوك. الجيل الجديد، أيها الجيل الجميل، مستقبل البلد،
كلكم ليّيكة، أنتم أزهار المدائن، أحبكم لو تعرفون كم! (جملة جيدة لستاتوس). نعم،
سأكتب رواية للفتيان. هناك شحّ مزمن في أدب الفتيان وهذه فرصة ذهبية. سأحظى
بلايكات وشيرات لم يحلم بها أكبر مُقلّدي درويش وقباني ومستغانمي قاطبةً.</span></h3>
<h3 dir="rtl" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /> </span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">أضع سيجارة في فمي وقبل أن أشعلها أعمل ريفرش. 32 لايكًا. هلّلويا! أتفحص
أسماء الليلكة. غالبيتهم الساحقة من معارفي. أشعر بخطر الاستنفاد. يجب أن أخترق
الدوائر الضيّقة التي أعيش فيها. لماذا اخترت العيش في فقاعة الثقافة؟ أليس من
الأجدر أن أعيش في فقاعة الأراجيل والهشك بشك والفضائيات؟ أتندّم أشدّ الندم على
سني الوحدة والعزلة والقراءة والكتابة. سأبدأ غدًا تغييرًا جذريًا في حياتي. لا
بدّ من ذلك. سأنزل من العصر إلى قهوة العودة وأسحب الأنفاس حتى الليل. لن أقرأ
كتابًا أو جريدة أو أنشغل باللابتوب كما أفعل دائمًا، بل سأترصّد كل مجموعات
الشباب اللييكة التي تأتي لشدّ الأنفاس وسأناوشهم/ن. نعم، أملنا في الجيل الجديد
(ستاتوس آخر محتمل).</span></h3>
<h3 dir="rtl" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /> </span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">أسحب نفسًا من السيجارة ولكنني أنتبه إلى أنني لم أشعلها. الساعة الواحدة
قبل الفجر وعدد اللييكة صار 46 ليّيكًا. يجب أن أرحّب لهم، عيب. يجب التفكير في
ستاتوس جماهيري/ شعبوي/ نفاقيّ لا ذكاء فيه أو عمق أو أيّ معلومات ثقافية يمكن أن
تشكل تهديدًا على قطيع اللييكة. مممم... "أهلا وسهلا في صفحتي". جيد.
ليست بحاجة لمهارات قراءة خاصة، أو لمعلومات عامة أو لأيّ نوع من الوعي السياسيّ.
أكتب الستاتوس وقبل أن أضغط على النشر أتردّد قليلا. الشخص القديم في داخلي يصرخ
هلعًا. يجب أن أقتله، أن أعزله على الأقل. أصبّ كأسًا كبيرة من العرق وأضغط أنشر.
وهكذا يصبح انتظار اللايكات مزودوجًا: لايكات للصفحة ولايكات للستاتوس. وفي أقلّ
من دقيقة أحصد 6 لايكات على الستاتوس. كم جميل أنّ الناس متفضية أشغال لهذه
الدرجة. أهمّ بكتابة هذه الفكرة في التعقيب على الستاتوس لكن الإنسان الجديد فيّ
يمنعني. لا تُشعر اللييكة بالنفور والاستعلاء. بدلا من هذه الفكرة ذات المضمون
أكتب تعقيبًا يليق بهذه الساعة الذابلة. أكتب: "مساء الخير للجميع". بعد
دقيقتين أحصد 3 لايكات جديدة للصفحة و5 للستاتوس ولايكيْن للتعقيب. أشعر بأنني
أديب نادر وشهير. لم يتفاعل أحد معي من قبل بهذا النشاط. أنهي كأس العرق والسيجارة
الخامسة وأقرّر النوم. نعم، سأنام لأستيقظ والفضول يقتلني. سأقوم إلى مفاجأة جديدة
في حياتي، إلى إثارة لم أشعر بها من قبل.</span></h3>
<h3 dir="rtl" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">أعدّ اللايكات في الفراش كي أغفو بسرعة: واحد، اثنان، ثلاثة، أربعة... تقفز
اللايكات الصوفية فوق جدار المزرعة الخشبية بفرح وأستسلم للخدر الشعبيّ كلية. في
الصباح أتقلب في الفراش بمتعة خالصة وأهيئ نفسي لمعرفة عدد اللايكات على الصفحة
والستاتوس والتعقيب. لا بدّ أنها وصلت العشرات الآن. أنفض اللحاف عني وأقعد دفعة
في الفراش وأنظر إلى المرآة قبالتي. هكذا يكون مولد أديب شهير. أتغاضى عن شكلي
المتجعلك بأثر النوم، وأردّد كأيّ شاعر أو أديب معاصر معروف يرى سحنته البهيّة في
المرآة: بيغ لايك!</span></h3>
<h3 dir="rtl" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span><b><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="color: red;">ملاحظات لا بدّ منها:</span></span></b></h3>
<h3 dir="rtl" style="text-align: justify;">
<b><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></b><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">1) كُتبت هذه المادة بغالبيتها في تموز 2011، ومن وقتها وصل عدد اللايكات
لصفحتي في فيسبوك أكثر من 2000 لايك. يمكنكم أن تستنتجوا ما شئتم من الاستنتاجات-
فاللييكة دائمًا على حق.</span></h3>
<h3 dir="rtl" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">2) تقع هذه المادة ضحيّة المفارقة الذاتية والتناقض الحتميّ بين نبذها
الخفيّ لثقافة اللايكات ورغبتها بحصد أكبر عدد منها من أجل "توصيل
الرسالة".</span></h3>
<h3 dir="rtl" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">3) "أحبكم لو تعرفون كم".</span></h3>
<h3 dir="rtl" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">4) إذا لم تنفع كلّ هذه الحيل فسألجأ إلى أقدم الحيل وأضمنها: "هل
يُعقل أن تمرّ على ستاتوس يصلي على الرسول الكريم ولا تضغط لايك؟"</span></h3>
<h3 dir="rtl" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">5) إذا أتتك مذمّتي من ليِّيكٍ فهي الشهادة لي بأنني كاملُ. وإذا أتاني
لايكٌ منه فهي الشهادة بأنه كاملُ.</span></h3>
<h3 dir="rtl" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">6) "تصبحون على خير" / "صباح الخير".</span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"> </span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"> </span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"> </span></h3>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-921951219379263985.post-83295054936337305562013-11-29T11:26:00.002+02:002013-11-29T11:26:51.910+02:00عين وصابتك يمّا يا حبيبي!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjC0lbZOOh9oLNXXSSXYK4doMMYoE5RLu06w9PEjGXsgW6G221bhcl03f316Hq7I8kCTa6MkVw4-SIhoAx_EzJVTY3i_m_cJazWm6nBxHNT2aMns1g7sP3FSW6hQ4CcbBrDS1yNfkcctMG/s1600/777.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjC0lbZOOh9oLNXXSSXYK4doMMYoE5RLu06w9PEjGXsgW6G221bhcl03f316Hq7I8kCTa6MkVw4-SIhoAx_EzJVTY3i_m_cJazWm6nBxHNT2aMns1g7sP3FSW6hQ4CcbBrDS1yNfkcctMG/s320/777.png" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">ماذا يفعل المرء بنفسه بعد عملية جراحية؟ لا قدرة على
الخروج أو الأكل أو التحرّك بأكثر من لفتة لليسار ثم لفتة لليمين؛ سفر طويل من
الكنبة في الصالة إلى المطبخ لـ... لا شيء. مجرّد اطمئنان أنّ الثلاجة تعمل.
فالعملية تمنعني من الأكل الطبيعيّ وتشترط أيّ لقمة تدخل عبر حلقي بأن تكون طريّة
وطيّعة وباردة. نعم، باردة (هل جربتم حساء الخضار وهو مطحون وبارد؟). وكلّ هذا
يحدث وسط الاستعدادات الحثيثة (في غرفتي) لفتح فرع جديد من شبكة السوشي والآسيوي
في مجمع عكا التجاري، وتوعّدات عالية وملتهبة مني بفشّ غلي ومحنتي الأسبوع القادم
بأربعين ساعة من السوشي ومن حوله، لا تنقص ساعة.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">ثلاثة أطباء نصحوني باستئصال اللوَز (بنات الذّنين)،
وأنا كأيّ شخص مهذب ومطيع خضعت للنصيحة. العملية نفسها لم تكن صعبة، والانتعاش بعد
البنج كان سهلا، بشهادة أخي عامر والطبيب الذي يعمل بالمخدرات كلّ النهار
(المُخدِّر). كان كلّ شيء يبشّر بالخير والممرضات يمتدحنَ هدوئي وقدرتي على
التحمل. لكنّ هذه العملية غدّارة لئيمة، خصوصًا للكبار في السنّ. فهي للأطفال
"شربة مي" و"شكّة إبرة" و"شربة سيجارة"، أمّا لمن
يحاشر على الأربعين بوقاحة فهي جهنم وبئس المصير. يتحوّل الحلق إلى ساحة وغى
مزروعة بالأسلاك الشائكة (القُطب) ومليئة بالقتلى والجثث على شكل طبقة سميكة من
البياض اللزج الكريه. إنها مؤامرة كونية بكلّ تشكّلاتها، هجوم كاسح على أكثر
الأجزاء حساسية في الجسم (بعد اللوزتين السفليتين) ومناطحة يومية سيزيفية لا تنتهي
مع أكثر المهام بساطة وسهولة على الأطلاق: ابتلاع الريق.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">إنها من المناسبات التي تمتحن بها إيمانك. لا يجب أن
يكون بالضرورة إيمانًا بقدرة الاستغفار على انتشالك من "شاعوب" الشيطان
الإبليسيّ، بل الإيمان بقدرتك على تجاوز هذه الأميال الطويلة من دون أن تنهار.
أصعب المهمّات على الإطلاق هي الجفاء الذي يسود علاقتنا أنا والدشدوشة الشقية.
فظروفي الصحية تمنعني منذ يوم الأحد من التشقبع والتجحشن والزناخة والدلاعة طيلة
اليوم، حيث لا صراخ يعكّر صفو القيادة الحاكمة ولا طفشات سريعة في العصر على
الدراجة الهوائية لتناول الكريب الفرنسي الملتهب عند أمواج عكا العنيدة. إنها أقسى
ما يمكن للمرء أن يعيشه: الانسلاخ عن توأم الروح، عن الإنسانة التي تختزل كلّ ما
هو جميل في الحياة وما هو جدير بالحياة. كيف يمكن أن يعيش المرء في جفاء طويل
ومؤلم مع ما يربطه بالسعادة في هذه الدنيا؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">أمّا المهمة الأشقى والأكبر –ابتلاع الريق- فهي مدعاة
لسبّ كلّ الموشحات والأهازيج الطربية التي تتناغم وتتمايل على ريق الحبيب. فليذهب
للجحيم هذا الريق، وليأتِ صباح فخري ليبتلع بعضًا من الرّيق بعد عملية استئصال
اللوز! ثم هناك الجوع. لا أعني الآلام المبرحة في المعدة أو ما شابه. إنه فقر غذائيّ.
فحياتي محصورة منذ ستة أيام في تناول المياه الباردة والبوظة (الباردة) وأنواع
المَمعوسات على اختلافها. الحق الحق أقول لكم إنني تفاجأت بقدرتي على التماسك،
خصوصًا أنني من مشجّعي الطعام وروائحه وملذاته، لكنني –لسبب ما- قادر حتى الآن على
التماسك، وغالبًا ما أتعامل مع الطعام كمهمة قاسية يجب التخلص منها سريعًا للعودة
إلى محاولاتي المتكرّرة لابتلاع ريقي. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">كم نحن سخيفون- نحن وأجسادنا الفانية (باستثناء جسد
مونيكا بلوتشي). يستأصلون منا عضوًا فتضحي الحياة جحيمًا لا يُطاق. تتحول الأفعال
العادية الساذجة (النوم لأكثر من ساعتين متواصلتين) إلى مهمة عسكرية لها مخططاتها
وعناصر تنفيذها والمعوّقات والأسلحة الضرورية ثم الهجوم. كم أشتاق لسيجارة أو
لباغيت محشوّ بالشاورما أو لهامبورغر يُصلي على النبي. أشتاق لها لا لأنني أشعر
برغبة لا تقاوم في تناول هذه الأمور، بل لأحسّ ثانية بعاديّتي، بابتذالي البشريّ
المُخدّر الذي يجعلني أشتاق إلى كومة من اللحم وبعض الجرعات النيكوتينية. نحن
نمارس "بشريتنا" و"إنسانيتنا" في الأفعال العادية المبتذلة.
نعم، العادي المبتذل هو الدليل الوحيد على إنسانيتنا المفقودة. ما تبقى من
"الضمير" و"الأخلاقيات" والجمل الكبيرة لا تصلح إلا لستاتوهات
استمنائية في "فيبسوك"، نكتبها عادة كنصّ "طوباويّ" يخفي
انعدام إنسانيتنا. نعم، ونسيت أن أقول لكم إنّ استئصال اللوز يزيد من منسوب الحقد
في نفوسكم ومن رغبتكم في قسم رقبة كلّ من يتنفس في محيط 10 كيلومترات منكم، وشتم
أمه وأبيه وخالاته وأعمامه.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">أستلقي ممدّدًا مثل جثة وأفكر في برافر. كنتُ أرغب جدًا
بالمشاركة هذه المرة ولكنني سأرسل "السّيكرابور" إلى مقرّ قيادة الثورة
لعلهم يصفحون عني. "أنا أكره برافر" أتمتم وأنا أبلع ريقي بصعوبة باحثا
عن علبة الدواء المُسكّن للأوجاع. ثم أبتسم: أفضل حلّ يمكن أن نبادر له لمنع برافر
من المرور هو استئصال لُوزه، من فوق ومن تحت. تصوّروا: لن يستطيع برافر ابتلاع
ريقه فكيف سيشرّد النقب وأهله؟<o:p></o:p></span></div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-921951219379263985.post-44814915219811643942013-10-26T15:09:00.000+03:002013-10-26T15:17:06.898+03:00جيفارا مات وهو ينتظر أصوات الجنود<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>AR-SA</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--></div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin-top:0in;
mso-para-margin-right:0in;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style>
<![endif]-->
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia2zx2wEU2m4ymo03PrVSg82I-CuEZz4Y9ic_N1nyrdJAU1NnSBliR7gWSybkdjulezpaPw5LgmFKC0Wy-p8KvtEdXPJ-8KbmQW8kmkNfWV7O-3dVrGjh13-u1vz2JZeSvZA0vl78hEA7K/s1600/soldier.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia2zx2wEU2m4ymo03PrVSg82I-CuEZz4Y9ic_N1nyrdJAU1NnSBliR7gWSybkdjulezpaPw5LgmFKC0Wy-p8KvtEdXPJ-8KbmQW8kmkNfWV7O-3dVrGjh13-u1vz2JZeSvZA0vl78hEA7K/s320/soldier.jpg" width="320" /></a></div>
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لقد وصلت المؤامرة الكونية إلى الناصرة. كيف لا،
وبطانة رئيس البلدية تشعر بأنها لا تقل أهمية عن قصور الخلفاء والقياصرة. الجميع يتآمر
علينا، والمؤامرة تمتدّ من حنين زعبي إلى مأمور الانتخابات مرورًا بعوني بنا ولا بدّ
أنّ للسي آي إيه ضلعًا في الأمر. أعتقد أنّ جبهة الناصرة هي مثال نادر جدًا في العالم
على نخبة حاكمة تبكي ليلَ نهارَ من مؤامرة تُحاك ضدّها ومن مؤامرات تزوير وتلاعب بالنتائج.
عادة الضعفاء ومن هم خارج النخبة الحاكمة هم الذين يترنّمون بهذه الترانيم.</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">أتذكر في الذكرى السنوية الأولى لرحيل توفيق زياد
أنّ رئيس تحرير "الاتحاد" آنذاك، نظير مجلي، فرض في صحيفة شيوعية علمانية،
مانشيت يستحضر الأرواح: "عُد يا أبو الأمين، نحن بانتظارك!". هذا المانشيت
يصلح أكثر من غيره لواقع 2013. فجرايسي لم يستطع ملء الفراغ الكبير الذي خلّفه زيّاد،
واختار تجاهل التغيرات الكبيرة التي حلت بالناصرة في العشرين سنة الأخيرة. جرايسي كان
يحبّ التحدث في خطاباته عن "المدينة والأطراف"، وها هي الأطراف تصبح
"المدينة"، أي تصبح البلدية والنخب الجديدة، وتطالب بهذا الحق. فهمُ التاريخ
البشريّ في غالبيته الساحقة يعتمد على حركة البضائع والناس؛ وهي معادلة جيدة أيضًا
في سياق فهم ما حدث في الناصرة: تغيير ديمغرافيّ لصالح مخيمات اللاجئين حول الناصرة
(الأطراف) وتضعضع المكانة الاقتصادية والاجتماعية والثقافية لنخبة القرية الكبيرة التي
تلتف حولها مخيمات اللاجئين. حركة بضائع وناس كلاسيكية.</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">وماذا فعلت جبهة الناصرة؟.. تشبثت بشخص متعب يريد
الاعتزال (كما أعلن)، وقررت كأيّ نخبة برجوازية رفض ترشيح علي سلام للرئاسة بدلا من
جرايسي. لماذا؟ لأنه ليس من النخبة القديمة الكلاسيكية التي انبنت حول جرايسي. إنه
من "الأطراف"، وقد كان مفيدًا للجبهة لجلب ما تيسر من أصوات المسلمين في
المعركة الضارية ضد المدّ الإسلامويّ الذي اجتاح الناصرة. الآن يقولون إنه بلطجيّ وهناك
من يقول إنه "أزعر"، ولا يهمني في هذا السياق إلا التساؤل البسيط: وهل كان
كذلك وهو نائب رئيس بلدية وأحد "بلدوزرات" الجبهة الحمراء؟ هذا هو السؤال
المحرج الأول الذي يلتصق بالجبهة في الناصرة، وبالجبهة القطرية وقيادتها.</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">قبل يومين أو ثلاثة جلست في زفاف نصراوي قبالة رجل
نصراوي وامرأته من مصوتي جرايسي التاريخيين، وكانت حسرتهما صادقة لا غبار عليها:
"راحت البلد". أعتقد أنهما محقان في شعورهما، ولكن جملته كانت ناقصة. يجب
أن تكون "راحت البلد تبعتنا المطوّبة على اسمنا".</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">أمّا السؤال المحرج الثاني فهو الإصرار على عدّ
أصوات الجنود النصراويين الذين يخدمون في جيش الاحتلال الإسرائيليّ. برغم أنّ المواقع
الإخبارية "شطبت" الأسماء الصريحة الواردة في القائمة التي قدمتها جبهة الناصرة
في التماسها إلى المحكمة، إلا أنّ القائمة الصريحة تجول أطراف الحيّز الفرتواليّ منذ
أمس. غالبيتهم من العائلات الجبهوية العريقة في الناصرة ومن مركز صنع القرار الجبهويّ.
إنه سقوط مُدوٍّ ومحزن، أكثر بكثير من خسارة البلدية. عضو البلدية الجديدة عن الجبهة،
خلود بدوي، كتبت في صفحتها على الفيسبوك: البلد أهم من البلدية. بروفسور مروان دويري
(من مؤسسي جبهة الناصرة)، دعا إلى حساب نفس داخلي. من يخاف على مصلحة البلد يضحّي بمناورات
بائسة ستلطخه وتلطخ نهجه للأبد. ألم يعد أحد يستمع لـ "صوت الشعب"؟</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">أين الطغمة الحاكمة التي أكلها الصدأ وروائح العفن
من هذا الكلام؟ تلتمسون المحكمة الإسرائيلية من أجل "النضال" على أصوات تحمل
رائحة البارود من بندقية الإم 16؟ ماذا سيقول أحباؤكم في فتح والسلطة الفلسطينية عن
هذا؟ إنه سقوط مجلجل لقيادة الجبهة القطرية ودعمها لهذه الخطوة مدعاة لاستقالة وتنحي
هذه القيادة.</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ستقولون إنّ هؤلاء الجنود أبناء الناصرة ويحق لهم
المشاركة في انتخاب الرئيس؟ حسنا. وماذا ستقولون لخادمي الخدمة المدنية الإسرائيلية
حين يطرقون أبوابكم؟ وللمحامين العرب الذي يختارون العمل في نيابة الدولة والمشاركة
في هدم بيوت وعائلات عربية في القدس الشرقية المحتلة والضفة الغربية؟ وماذا ستقولون
لمقاولي أصوات شاس والليكود وليبرمان؟ ألا تفهمون حجم الضرر الذي ارتكبتموه في مثل
هذه الخطوة الانتحارية؟ إذا كان الأمر بالنسبة لكم الآن "عليّ وعلى أعدائي"
فرجاء لا تفجروا الباص الذي نستقله جميعًا، يمكنكم ببساطة أن تنتحروا أيديولوجيا في
بيوتكم.</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">وما يثير الحزن أكثر أنّ جبهة الناصرة تستكلب على
أصوات الجنود، ممّا يجعل المرء يتساءل حقًا: هل أنتم متأكدون حقًا من أنّها أصوات لكم
عن بكرة أبيهم؟ لماذا؟ هل بسبب انتمائهم الطائفي الواضح؟ أم انتماءاتهم العائلية الواضحة؟
هل هم من "حجارة الوادي"؟ سيقول الخبثاء الآن تعقيبًا على حملة الجبهة الانتخابية:
"الناصرة- مش أيّ جندي" لكن المرارة والقرف أكبر الآن من أيّ خلاف أو شماتة.
ماذا تفعلون بالناصرة؟ كيف قتلتم العاصمة الحقيقية والفعلية في سنوات السبعين والثمانين،
وكيف تحوّلت إلى مدينة حمراء لا شيء فيها أحمر إلا ربطات عنق الطغمة الحاكمة؟</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">في اللحظة التي أتى فيها جبرائيل نداف لتهنئة علي
سلام بفوزه (المؤقت)، وهي تهنئة مشبوهة ومرفوضة ويجب رفضها من علي سلام قبل غيره، قفز
جبهويو الناصرة ونشروا الصورة على الملأ. فلنتخيل الآن سيناريو خياليًا بعض الشيء
(أو واقعيًا بعض الشيء): رامز جرايسي سيفوز في نهاية الأمر بفارق 7 أصوات، ثم سيأتي
إليه ممثلو جيش الاحتلال الإسرائيلي في الجبهة، بأسلحتهم المرخّصة، وسيطلبون منه تصحيحًا
إيجابيًا للجنود المُسرّحين. ألن تكون هذه أكبر طعنة لتاريخ المناضل المرحوم توفيق
زياد؟</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">من حقّ "الأطراف" أن تتزعّم وأن تقلب
ظهر المجنّ. أهلا بمصوّتي الفاخورة وبير الأمير. هذا يومكم المشرق، لا تضوعوا الفرصة
وابدأوا من حيث فشل من سبقكم. إنها بلدكم الآن بكلّ ما تعنيه الكلمة. أنتم وجه الناصرة
اليوم، كما كان غيركم وجهها قبل 20 و30 سنة. الوجوه تتغير والحُكام يتغيّرون. لا تخافوا
من بكائيات النخب القديمة. هذا نواح على الوظائف والميزانيات ودوائر صنع القرار وعنجهية
حبّ البروز والتسلط. إمتحانكم في ألا تكونوا مثلهم.</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-921951219379263985.post-80740214925342163692013-10-22T09:13:00.003+03:002013-10-22T09:13:34.164+03:00الوقائع الغريبة في مخطط التصويت للانتخابات المحلية<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>AR-SA</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--></div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin:0in;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Arial;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
</style>
<![endif]-->
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI98tVIVQZTN01xcvRfTb0s6T9iQowpu8pnFbTUSZW26lznfC2yGbpgc4-ySMjReBHfhyTe1oA7i_m5RSaBlNcljWm-v2t9oVqXe1-5EIF_CDVp1Nj60ek_DnxwQ2RF79EEQgPXh9g4b_x/s1600/2notes.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI98tVIVQZTN01xcvRfTb0s6T9iQowpu8pnFbTUSZW26lznfC2yGbpgc4-ySMjReBHfhyTe1oA7i_m5RSaBlNcljWm-v2t9oVqXe1-5EIF_CDVp1Nj60ek_DnxwQ2RF79EEQgPXh9g4b_x/s320/2notes.jpg" width="249" /></a></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">مثل أيّ مخطط يقوم به شخص هاوٍ مثلي، نسيتُ القلم. وقفتُ
أمام غرفة الصفّ في مدرسة "هَتُومِر" في عكا أنتظر دوري كي أدلي بصوتي
في الانتخابات المحلية للعضوية والرئاسة، مع أنني من ناحية المبدأ من الدّاعين إلى
إلغاء الانتخابات المحلية في جميع البلاد وتعيين تقنوكراطيين كموظفين لإدارة شؤون
القمامة وتزفيت الشوارع.</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">كان المخطط بسيطًا: أنا أعرف لمن سأدلي بصوتي للعضوية
(لن أخبركم، من أجل الغموض والتشويق) ولكنني لن أصوّت لأيٍّ من المرشّحين للرئاسة.
ويتمثل المخطط الجهنميّ باستلال ورقة صفراء فارغة وكتابة الاسم الذي اخترته لرئاسة
بلدية عكا. هذا الاسم ليس من بين الأسماء المرشّحة وبالتالي من المتوقع أن يحمل
على الضحك وربما التندّر، وسأكون شاكرًا ومُمتنًا إذا حظيتْ هذه الورقة بخط يدي بـ
15 دقيقة مجد ورواج في ديوانة الفيسبوك.</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">هل رأيتم كم أنني هاوٍ في المخططات؟ لم يخطر في بالي أن
أصوّر الورقة بنفسي بجهاز الجالاكسي 4 إس الجهنميّ. يا للحسرة. كيف يمكن أن ينسى
المرء الفيسبوك في أيّ مخطط يديره في أيامنا هذه؟</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">ولكنني نسيتُ القلم أيضًا. قلم أسود ثخين بعض الشيء،
اشتريته من متحف الفن المعاصر في أمستردام، وأحبّ شكل الخط الأسود الممتلئ الذي
يُخلفه على الورق. وبسبب الانشغال في تحضير زوّادة الدُشّة وربط شعرها بما يليق
بمقامها، نسيتُ القلم على الطاولة. لم يبقَ أمامي إلا شخص واحد قبل الدخول إلى
قاعة التصويت. لم أفهم لماذا يوجد طابور طويل للتصويت الساعة 8:12 صباحًا. وبين
هذا وذاك، رأيت أنّ هناك مُنظمًا يقف في الباب فسألته عن قلم، فخذلني.</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">كنتُ على وشك الانسحاب من الطابور والعودة إلى البيت
لجلب القلم الأمسترداميّ لكنّ معدتي قرصتني أول قرصاتها الصباحيّة، وشعرتُ ببداية
جوع خفيف، فانثنيتُ. لو كنتُ محاربًا في فيلم هوليووديّ لقتلت على الفور فأرًا
كبيرًا وشويته والتهمته. لكنني مجرّد أب أوصل ابنته إلى الروضة، وهو يحاول التصويت
بسرعة والعودة إلى البيت لتناول ساندويش لبنة مع "زر بندورة"،
والاستمرار في الترجمات البغيضة اليومية.</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">دخلت غرفة التصويت وأعطيتهم هويتي الزرقاء الكالحة،
شطبوا اسمي من القائمة بعد أن استصعبتِ الموظفة التي تشطب لفظه كما يجب. ثم طلبتُ
منها قلمًا. نظر الثلاثة إليّ باستفهام، فقلت لهم بصراحة متناهية: أريد تسجيل اسم
مرشح للرئاسة على ورقة فارغة. حاول أحدهم (يبدو من علوّ صوته أنه رئيس الصندوق) أن
يُفهمني أنّ هذا سيؤدّي إلى إلغاء صوتي، فابتسمتُ معربًا عن ثقتي بأنّ هذا هدفي أصلاً.
</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">من وراء الستار تمعّنتُ بالأوراق، واستللتُ ورقة العضوية
البيضاء، ثم استللتُ ورقة صفراء فارغة وكتبت عليها اسم مرشحي المفضل للرئاسة
بالعربية والعبرية. رميتُ المغلفيْن في الصندوق وما أن أخذتُ بطاقة الهوية من أمير
الصندوق حتى هرعوا جميعهم (أعضاء الصندوق والمراقبين) وتحرجموا عند الستار وبدؤوا
بفحص أوراق التصويت. ضحكتُ رغمًا عني. قلتُ لملك الصندوق: هل هذا بسببي؟ لا تخافوا
لم أخربط أيّ أوراق.</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">وبلهجة اعتذارية قال مؤكدًا إنّ هذا روتين يقومون به كلّ
نصف ساعة من أجل التأكّد من سلامة ترتيب الأوراق وعدم خربطتها كما يفعل المخربطون.
قررتُ تصديقه والتنازل عن مكانة المشتبه به المغرية نوعًا ما في هذا السياق.</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">في الخارج، فككتُ رباط الدراجة الهوائية، وعندما
اعتليتها كانت ابتسامتي أعرض من الشارع المزفّت للتوّ، وأنا أحاول تخيل ردّ فعل خليفة
الصندوق أثناء فرز الأصوات، وهو يستلّ الورقة الصفراء التي كتبتُ عليها بالعربية
والعبرية: أنطون تشيخوف.</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-921951219379263985.post-86341624583135203312013-09-14T01:20:00.004+03:002013-09-14T01:21:22.182+03:00المستنقعات الأدبية<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: large;">ثمة تناقض جوهريّ في ما يُسمى "المهرجانات الأدبية". هذا الزحام
والضجة يتناقضان تمامًا مع فعل الكتابة. يُخرجونك من الصومعة الطوعية ويتوقعون منك
أن تتحدث وتتفاعل مع الجماهير 24/7. وهكذا، بعد 24 ساعة تجد نفسك في حالة دفاع
شرسة عن لحظات الهدوء والوحدة. ولكن هيهات.</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: large; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">الجوّ الذي يسود أروقة المهرجانات وكواليسها أنك يجب أن تكون في محادثة ما
مع أحد ما طيلة الوقت. كأنّ الجلوس إلى طاولة وكأس وبعض المُسكّنات، وحدك، هو فشل
للمنظمين. ثم أنّهم دفعوا الشيء الفلاني للتذكرة والفندق وبعض الدراهم لتشرب وتأكل
وتشتري الملابس للدشدوشة، فهل يصحّ (أدبيًا وأخلاقيًا) أن تكافئهم بأن تكون على
طبيعتك؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: large; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">ثم أنّ الطقوس في المهرجانات مربكة. كيف يمكن للمرء أن يتذكر أكثر من عشرين
اسمًا (هولنديًا) في اليوم؟ وهذه الورطة تدفعك لتجنب الناس أكثر وأكثر منعًا
للإحراج بأنك لا تذكر أسماءهم. هذه طامة حقيقية، تمامًا مثل التجوال في مدينة
جديدة طيلة النهار وأنت نسيت مرهم الصماط. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: large; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">والجمهور، لماذا يأتون؟ يستمعون إلى كاتب أجنبيّ لم يسمعوا به من قبل. هل هو
الملل أم أنهم حقًا يحبون الأدب إلى هذا الحد؟ هذه معضلة جديرة بالتأمل، خصوصًا في
زمننا الراهن، حيث تراجعت نجومية الأدباء لحساب جستين بيبر وشاكيرا. تُعجب بهؤلاء
الناس الذين يأتون (رغم المطر) ويجلسون للاستماع إلى سؤالات وإجابات وبعض النصوص.
تريد أن تفهمهم، لكنك تخجل من سؤالهم ببساطة: ماذا تفعلون هنا؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: large; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">أما الكواليس فهي كالرمال المتحركة. صداقت تنشأ وعداوات وحساسيات،
ومستنقعات الإيجو التي نغرق فيها لحظة بعد لحظة تُصعّب من عملية التنفس، ناهيك
طبعًا بالتحدث والتفاعل. لا أفهم الأدباء الذين يتقنون الكلام والصراخ والتحمس
لفكرة ما لثلاث ساعات. ثم يا أخي، لا يهم أبدًا إذا كان يوسف زيدان أهم من صنع
الله ابراهيم أم لا. بالتأكيد ليس لدرجة كبّ كأس الفودكا أثناء التشبير. وما يُنبت
البقع الحمراء على جلدي حقًا هذه القناعة لدى الجميع بأنّ القصيدة/ الديوان/
الرواية التي يعملون عليها الآن تثير فضول الجميع لدرجة البحث عن أوراق معك
بالحقيبة (بالصدفة) والبدء بالقراءة والتلحيس الذاتيّ المريب. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: large; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">وبعد أن تتضح معالم الشلة، ومن دخل نادي الأدباء الكوليين ومن اكتفى بمنزلة
"الضائع"، تتحوّل الكواليس إلى صراع ديكة بين الرجال على الأديبتين
الجميلتين. هذا يزيد من منسوب التنافس التافه واستعراض العضلات والريش ومصارعة
الديكة التي تخلف أضرارًا في الممتلكات والأرواح. كلّ هذه الانشغالات التي تتعبك
وتودّ لو تجد نفسك بلحظة في غرفتك البيضاء الصغيرة لتقرأ ستاتوسات الشباب الثائر
قبل النوم.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: large; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">من جهة أخرى، لا شيء يضاهي المهرجانات للتعرّف عن كثب على من تقرأ لهم
وتقرأ عنهم من بعيد، وغالبًا ما تتحطم الصورة الجميلة على كاسر الأمواج الفاضح،
الذي يعيدك إلى رشدك ويؤكد مرة تلو الأخرى تلك المقولة العبقرية: الإعجاب عكس
النظر، كلما اقتربت من الإنسان صار أصغر. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: large; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">مع ذلك، لا تستطيع رفض الدعوات. إنها الفرص النادرة للتعرف على الناشرين
والصحفيين والمنظمين أصحاب القرارات. مع أنّ هذا لا يعني أبدًا أنك
كتبت/تكتب/ستكتب أدبًا جيدًا. لا علاقة بين المهرجانات والأدب الجيد، بالضرورة.
أصحاب القرار الوحيدون هم القارئات والقراء، وهم من يقرر فعلا إذا كنت تستأهل هذه
الاحتفالية أم لا. أما ما تبقى فهو سياسات على سياسات، وبعض دعوات الوالدة.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: large; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">من حسن الحظ أنّ المدن الأوروبية عمومًا جميلة وتكسب على الأقل التعرف على
كواليسها وحياتها. تنكشف على لغة جديدة وثقافة جديدة وأناس جدد. وتنسى للحظة
المستنقع الذي خرجت منه والذي يفرض عليك عنوة الضلوع في مناوشاته الموحلة. هنا،
على الأقل، الوحل ليس وحلك، وهنيئًا لك بهذا.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: large; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">أمستردام جميلة والحشيش فيها جيد فعلا. ولكن هذا لمقالة قادمة.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;">
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-921951219379263985.post-23942605469398588422013-09-09T11:19:00.004+03:002013-09-09T13:12:03.047+03:00كمّامات، اللي على بالو كمّامات!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>AR-SA</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--></div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin:0in;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Arial;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
</style>
<![endif]-->
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgR0VRO-6dHnkemtxzDMbWMzEgXi9MVb8MJAUiT218fdL-WhLTytLqAPSdo_QXpJ889fo4qeROm_AoPCY7FrUKXZMyBMLKqpEqp4tvXZvscItxIc-WR1Cm6x7tPW09UyRLsygiz6soRbaVB/s1600/kammamah.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="232" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgR0VRO-6dHnkemtxzDMbWMzEgXi9MVb8MJAUiT218fdL-WhLTytLqAPSdo_QXpJ889fo4qeROm_AoPCY7FrUKXZMyBMLKqpEqp4tvXZvscItxIc-WR1Cm6x7tPW09UyRLsygiz6soRbaVB/s320/kammamah.png" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif";"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif";">وهكذا، في صبيحة
هذا اليوم المبكرة، وجدتُ نفسي واقفًا أمام حارس أمنيّ يوزّع الأرقام للطابور الذي
سينعقد "بعد قليل" من أجل توزيع الكمامات على من يطلبها، تخوفًا من أن
يقوم بشار الأسد بإلقاء القنابل الكيماوية على رؤوس مَن في دولة اليهود، إذا قام
براك أوباما بإلقاء القنابل على رؤوس من يقاتلون من أجل "الله، سوريا، بشار"
(ليس بالضرورة بهذا الترتيب). إنها ورطة أخت شلن، أن تقف في الطابور لتتزوّد
بمعدات وقائية توفرها لك (كمواطن) الجبهة الداخلية الإسرائيلية. مع ذلك، الورطة
ليست هنا. الورطة هي التفكير في الأطفال الذين قد (قد) يتعرّضون للكيماوي ولا تجد
ما تحميهم به لأنك رفضتَ أن تكون جزءًا من هذه المهزلة. ولكن بعد أن شاركتَ في
مهازل لا نهائية في هذا الوطن الغريب، تتنازل عن كبريائك العربيدة وتذهب لتقضي
يومًا كاملاً متأمّلاً عجائب دولة إسرائيل.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif";">من الأمور المشرّفة
التي تبسط وترفع الرأس أنّ اليهود أيضًا يتأخّرون وتخرب برامجهم "لأسباب
تقنية". شعب الهايتك يبدأ توزيع الكمامات في الساعة 11:45 بدلاً من التاسعة،
ونحن نتحدّث عن مقرّ التوزيع في "كنيون عزريئيلي" في حيفا، الواقع بجانب
منطقة "مَتام"، المجمّع الهايتكي الأكبر والأكثر تقدمًا. يا شماتة أبْله
زازا. لقد عوّضتني هذه اللحظة عن عشرات المرّات التي لم يعمل فيها الميكروفون في
أمسياتنا الثقافية؛ فإمّا أن ترافق الأمسية كلها "وشّة" غريبة مصدرها
أنّ السلك الطويل فيه 14 ثقبًا كان أولها في حرب 67، وإما أن يكون حامل الميكروفون
من الصنف الحرّانيّ الانهزاميّ الذي لا يعرف إلا "بوزة" طأطأة الرأس.
ناهيك طبعًا بالمشاكل التقنية الأخرى كأن لا يعمل المُسقِط </span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span>(Projector)</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif";"><span dir="RTL"></span> أو أن يعمل شريط الفيديو ولكن بلا صوت، أو أن يُنادى
على اسم متحدّث(ة) في الندوة ويتضح أنه(ها) قرّر التغيب في آخر لحظة "لسبب
طارئ". وهكذا...</span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif";">وبعد الشماتة، لا
بدّ من الاستدراك والقول إننا ما زلنا، نحن العرب الصامدين في وطننا الذي لا وطن
لنا سواه (سوى فنادق أريحا وشرم الشيخ)، نحمل الرقم القياسيّ في نسيان كلّ الأشياء
الهامة التي يجب أن نحضّرها في المعاملات الرسمية: فأكثر من واحد(ة) نسي بطاقة
الهوية! يا أخي، ألا تعرف أنّ هذه الدولة تطلب منك بطاقة هوية إذا أردت التبوّل في
ماكدونالدز، ولا تجلب معك بطاقة هوية لأخذ كمّامة؟ شخص جلب ورقة بيضاء مثلثة صغيرة
واضح أنه مزعها من ورقة بيضاء في دفتر المدرسة التابع لابنه، ويريد أن يأخذ كمامة
لزوجته. "لا ينفع" يقول ابن عمنا الحازم، "هذه تعليمات من الجيش.
يجب إبراز بطاقة الهوية". الشاب العربي لا يتنازل بل يجنّد ادعاءات وتسويغات
قاتلة: "</span><span lang="HE" style="font-family: "Arial","sans-serif";">יעני אתה רוצה שאני אחזור מחר ולעמוד בתור עוד-פעם?" </span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif";">(يعني هل تريدني أن أعود
غدًا وأن أقف في الطابور مرة أخرى؟). للمشاهد الصهيونيّ يبدو هذا الادّعاء واهيًا
وضعيفًا، لكنه يعبّر عن أكبر عذابات الإنسان العربيّ التي تخيفه وتقلقه وترعبه
أكثر من الكيماويّ والبيولوجيّ وبنادق السّيسي: الوقوف في الطابور.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif";">الوقوف في
الطابور يناقض بشكل أساسيّ وجذريّ ووراثيّ مفهوم العربيّ لموقعه في المجتمع
والحيّز العام. فالعربيّ بدويّ مغامر، يركب ظهر المجنّ ولا يقدر على تضييع وقته في
احترام دور الآخرين أو قبول المهانة في أنه غير مهم بما يكفي كي يفسحوا له المجال
حين يُطلّ بطلعته البهية. العربيّ إنسان سريع و"حامي"، كيف يمكن إرغامه
على الوقوف لساعة أو أكثر لأخذ غرض ما. من سيأخذ باله من الدورة القمرية؟ المغيظ
في الأمر حقًا أنّ غالبية الذين يقفون في الطابور لا شيء آخر ينتظرهم بالضرورة،
أهمّ من التزوّد بهذه الحاجة الضرورية. اللهم إلا الأرغيلة (في البيت أو العمل،
فالأمر سيّان). إنها حالة اغتراب جذريّة بين (معظم) العرب وبين (معظم) اليهود.
الطابور هو لغيرنا، أمّا نحن فأصحاب العزّ والذين خيلهم تدوس المنايا. لذلك، حين
يكون نصف المنتظرين تقريبًا من العرب في طابور عموميّ، يحلو للمرء أن يتتبع
الأعذار والحيل والابتكارات التي يبتدعها الكثيرون. سأتركز في واحدة وأعدكم
بالمزيد حين يوزّعون بنادق الإم سكستين. </span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif";">إنّ أكثر ما يسعد
العربيّ القحطانيّ في دولة اليهود، هو وصوله إلى مكان يُشرف عليه منظمون يهود
صارمون، وليكتشف (هذا العربيّ القحطانيّ) أنّ ثمة عربيًا في طاقم المنظّمين. بلحظة
واحدة يتحوّل المنظم العربيّ (الذي لا يَمُون على شيء عمومًا) إلى ثالث القبلتيْن
وحائط المبكى وتمثال العظرا الذي ينزّ كوكاكولا في قرية رميش. ترى المُتحرجمين
يتحرجَمون حوله وكأنه رضوان حارس الجنة. "قل لي يا رضوان، وينتا
بفتحوا؟.."؛ "خيا أنا معي رقم 659 وجاي من آخر الدنيا، بلكي
تدبّرنا؟"؛ "إنتي من وين يا رضوان؟ لا؟ّ بتعرف محمد؟ الأصلع.. يا زلمي
اللي عندو سوبارو".. هكذا تجد نفسك، من باب الفضول لا أكثر، تنضمّ إلى
المتحرجمين حول رضوان (رضوان الله عليه). تتابع وتشاهد المأزق الذي وقع فيه رضوان.
</span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif";">الرضاونة قسمان:
الأول خجول، حائر، كل ما يريده هو أن تنتهي الساعات الثماني وأن يخلع
"الفِست" الأخضر اللميع وأن يعود إلى غرفته وآيفونه. أمّا القسم الثاني –والعياذ
بالله- فهم ينتظرون مثل هذه اللحظات. ومع أنهم لا يمونون على شيء إلا أنّ حركة
أجسادهم تتغيّر فجأة، وأمام أكثر من عشرة أشخاص من العرب العاربة يشعرون بأهمية
عظيمة، ويبدأون بنعف الإجابات الأكيدة، يسارًا ويمنة. وعندما تقول صبية إنّ
"اليهودي اللي غاظ" قال أمرًا مخالفًا، يتلعثم رضوان المختال ويستدير
فجأة بثقة وهو يطلب التريّث بأصبعيه، ويتوجّه إلى المسؤول اليهوديّ وكأنه ذاهب إلى
اجتماع تشاوريّ قبل ضرب العراق. ومنعًا للإحراج والاعتراف بأنه أجاب على سؤال لا
يعرف عنه شيئًا، يقول بثقة وهو عائد: "معلش خيتا، غيّروا النوهاليم". </span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif";">الحقيقة أنني
أشفق على المتزلفين العرب من رضوان. فقبل فرض اليهود لمنع التدخين في الأماكن
العامة، كان الكلام مع رضوان يبدأ بحركة إجبارية: يقترب الرجل المتزلف من رضوان،
يمدّ يده إلى جيب بلوزته على الشمال، يُخرج علبة سجائر "تايم"، وفورًا
يُخرج سيجارتين من العلبة ويمدّ واحدة لرضوان من دون أن يسأله. هناك من يتحمّسون
لهذه الحركة ويلقون السيجارة من منتصف المسافة بحيث تصطدم برضوان وتقع على الأرض،
فيبادر المتزلف بإخراج سيجارة أخرى من العلبة وهو يصيح بحماسة: "فلّت، فلّت..
دخّن معلم." والآن، وقد ذهبت هذه المتعة السجائرية إلى الأبد، فإنّ الحركة
الإجبارية التي صارت تسبق التزلف أمام رضوان هي النظر إلى السمارتفون قبل سؤاله:
"قل لي ياخي، وينتا بفتحوا؟.. أنا من الثماني هون." ومع أنك تعرف جيدًا
أنه لم يكن في الثامنة هنا (ربما طيفه الأخاذ)، إلا أنّ هذه الكذبة البيضاء (مثل
كل حياتنا المبنية على الكذب الأبيض) تندرج بشكل طبيعيّ في سياق الحديث. فلماذا
يتعب المرء رأسه في تنقية الحقيقة من أطنان الكذب الأبيض؟ هل جئنا للتكمّم أم
لمقاتلة الناطور؟</span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif";">وبرغم معاناتي
(كمواطن صالح ومطيع) في الطوابير إلا أنني في المحصلة أحبّها. في عيادات المرضى،
في البنوك، في السوبرماركت. إنها المجسّ الأصدق لانعدام علاقتنا نحن العرب في دولة
اليهود مع أمرين: علاقتنا مع مؤسّسات الدولة، وعلاقتنا مع الحيز العام، الشارع
والمؤسسات التي تخدمنا. إنها الوجه الآخر لمن يشتري سيارة فولفو جديدة وفي بيته عفش
و"برادي" من أغلى الأنواع، فيما القمامة مكدّسة في الشوارع حتى باب
بيته. </span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif";">ولأنّ العرق
دسّاس والجاجة ما بترمي طيزها، تقترف بنفسك إثم الاتكال على رضوان وتحاول التقرّب
منه أيضًا علّك تعرف متى يفتحون، وربما لتتحسّس قليلاً إذا كان ادعاء "أنا
جاي من عكا أخوي" سيسري على رضوان وجلاوزته من أبناء عمنا. ولكنك تختار طريقة
أذكى وأكثر حنكًا ونخبوية: "إنتي خيّا بتقرا موقع قديتا؟.. بتعرف زاوية
كويريات؟"</span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-921951219379263985.post-36768273430204559382013-09-07T14:03:00.000+03:002013-09-07T14:04:04.774+03:00في أعقاب مجنونة إياد طنوس...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
</div>
</div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>AR-SA</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--></div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin:0in;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Arial;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
</style>
<![endif]-->
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;">في لحظة فيسبوكية خاطفة وصلتُ إلى "مجنونة إياد طنوس". كالعادة:
لايك على شير يقودانك إلى الزوايا المعتمة في قائمة "الأصدقاء" (لموقع
"قديتا")، وهناك تكتشف أنّ أكثر من صبية "عشقت" فنانًا (مغني
أعراس في الغالب) وسمّت نفسها في العالم الافتراضيّ مجنونته، تيمّنًا بأنه قيس وهي
ليلى، مع الفارق البسيط أنه ليس قيس وهي ليست ليلى. ثم تكتشف أنّ "مجنونة
إياد طنوس" لا تشعر بالوحدة القاتلة في عالم "المجنونات المتيّمات"،
فهناك أيضًا "مجنونة محمد القاق" و"مجنونة محمد زبيدات".
توقفتُ عن الإحصاء هنا.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<span style="font-size: large;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;">في بادئ الأمر تلجأ إلى المصحف المحيط،
"جوجل"، وتبحث عن الرفاق الذين يشحطون وراءهم مجنونات متربّصات. في كلّ
ما يخص "فنانينا المحليين" يقودك جوجل إلى شمس الشموس "بانت"،
وهناك تقرأ خبرًا مفرحًا عن <b><a href="http://www.panet.co.il/online/articles/7/8/S-667746,7,8.html">إطلاق أغنية
جديدة لإياد</a></b>. أول ما فعلته هو الركض سريعًا باتجاه التعقيبات لأقرأ ما
كتبته "مجنونة إياد طنوس". لكن... لم تكتب! غريب. هل كتبت باسم مستعار؟
ولكن "مجنونة إياد طنوس" هو اسم مستعار. (هل هناك مُسمّى لاسم مستعار
لاسم مستعار؟) هل هي "نصراوية" أم "أليسسا" أم "أحلى
سوسو رمله" أم "اسيل رهط" أم "سخنينية" أم </span><span lang="HE" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;">"ג'רי חיפה"</span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;">؟ أم "اليسا"
(بسين واحدة)؟ أم "محمد 27 سنة"؟ وهكذا...</span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<span style="font-size: large;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;">التعليق رقم 11 كتبه "فنان" وعنوانه
"إياد خنوس"، ونصّه: "فعلا احنا بزمن المسخره غيمه مبوصره وبتمرق"
(التعبير غيمة مبوصرة، يعني طالعلها باصور، جديرة بالتأمل اللغوي. علي مواسي: شدّ
حالك). جميع الدلائل تشير في هذه المرحلة إلى أنّ كاتب هذا التعليق الحقود هو
"مجنونة محمد زبيدات". ومحمد زبيدات هو أيضًا فنان محليّ شاب، وعنوان
الخبر الأول في "جوجل" يُحيلك إلى شمس الشموس مجددًا تحت العنوان
التفاؤلي: <b><a href="http://www.panet.co.il/online/articles/7/8/S-631348,7,8.html">"النجم
محمد زبيدات يستقبل 2013 بالزهري"</a></b>.<a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=921951219379263985#_ftn1" name="_ftnref1" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span dir="LTR"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; line-height: 115%;">[1]</span></span></span></span></a> ثم هرعًا إلى التعقيبات في
الأسفل. ما هذا؟؟ أين "مجنونة محمد زبيدات"؟ خيبة أمل عاتية تلمّ بالمرء
حين يكتشف أننا مقصّرون حتى في هذه. ألا توجد معجبات حقيقيات في هذا البلد؟ يكتبن
التعليقات في كلّ مكان، ويتربّصن بالفنان المحلي وهو يقود سيارته بين الحفر في
شوارع وطننا؟ ألا توجد مجنونات حقيقيات مثل مجنونات جيمي هندريكس وألفيس بريسلي
وجيمس دين وشعبان عبد الرحيم<a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=921951219379263985#_ftn2" name="_ftnref2" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span dir="LTR"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; line-height: 115%;">[2]</span></span></span></span></a>، يلقين بأنفسهن على المنصّة
المرتجلة في تعليلة دار الشنشاوي في حارة الشيخ زينكو؟ تشعر بخيانة من نوع غريب،
لم تشعر به من قبل. فأنتَ لست معنيًا ولست طرفًا وهذه "المجنونة" لم
تخنكَ أنتَ. إنه التضامن مع محمد زبيدات وإياد طنوس. هل سنجد حزنًا أكبر من الحزن
الذي سيرافق غناء طنوس وزبيدات في قمة التعليلة، والشباب من حولهما سكارى بلا
ديدورانت: "آه يا قهيوة، وآه يا سيجارة.. عشق الغوالي بدو شطارة"؟...<span class="MsoFootnoteReference"><span dir="LTR"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; line-height: 115%;"> </span></span></span></span><a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=921951219379263985#_ftn3" name="_ftnref3" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span dir="LTR"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; line-height: 115%;">[3]</span></span></span></span></a></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<span style="font-size: large;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;">في المقابل، تجد أسماء مستعارة لنساء من نوع آخر، تقف
على رأسهن وفي مقدمة الميادين، الرفيقة "كبريائي أساس وجودي" (هكذا
بالأصل). ومع أنّ الاسم يوحي بتعامل مختلف مع العلاقات الجندرية-الميتابطريركية في
مجتمعنا ما بعد الآيفون 5، إلا أنّ "كبريائي أساس وجودي" ليست إلا
صيغة أقلّ انفعالا من "المجنونات" العاديات، وهي توحي باسمها المستعار بأنها
"عصيّة" وليست "طريّة"، مع أنّ تحليلاً سيميائيًا ماركسيًا أو
لاكانيًا لتعقيباتها في إحدى المناوشات الفيسبوكية، يثبت أنها تتحرّق لتجد
"فنانا محليا" تنجنّ به، لكنها تنتظر أن يقوم هو بالخطوة الأولى، أو أن
تتنازل مجنونة أحدهم عن جنونها لأحد الفنانين المحليين، فـ "كبريائي أساس
وجودي" لا تسمح لها كبرياؤها بأنّ تُجنّ بفنان ممسوك. </span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsfuHaJaPzS8I-YNrvnj63cDe_MCoeW7fzVlZGkva4qpGzTNhscQDoAmE6k1AQC3nWIlz5xN6T6Ot06SZEqu73oIVzmwwgFWPCDNgWs5XWT7ad4ANAGctxidxJx8FKg4ABa-CErZJrFULR/s1600/FACE.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsfuHaJaPzS8I-YNrvnj63cDe_MCoeW7fzVlZGkva4qpGzTNhscQDoAmE6k1AQC3nWIlz5xN6T6Ot06SZEqu73oIVzmwwgFWPCDNgWs5XWT7ad4ANAGctxidxJx8FKg4ABa-CErZJrFULR/s1600/FACE.png" /></a></div>
<span style="font-size: large;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;">وفي حوار ضاجّ على أغنية "نيالي فيك" لمحمد
زبيدات، كتبت "مجنونة محمد زبيدات" كمقدّمة للأغنية: "هي الاغنية بهديها
للناس الغالية ع قلبي كتير زجد نيالي فيهم لانوو في ناس تعرفت عليهم وكتير حبايبن وبيسوا
كل العالم بحيهم كتير وقد ماراح اوصفهم مستحيل اخلص الله يسعدهم ويخليلي اياهم وين
ماكانوا لاني من دونون ولاشي هم معنا السعادة بالنسبة الي لما احكي معهم او شوفهم
....ونيالي فيكم نيالي بشوف حالي فيكم" (هكذا في الأصل). وقد توّجَتْ (عملت
تاج- </span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;">tag</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;"><span dir="RTL"></span>)
في الرابط 10 مرابطات ومرابطين، من بينهم أحجية الفيسبوك "كبريائي أساس
وجودي". التعقيب الأول كان من الأحجية شخصيًا: "تسلميلي يا عمري ولله وانتي
كمان بـــــــــــمـــــــــــوت فـــــــــــيـــــــــــكــــــــي" (مع
سمايلي بالشفتين الحمراوين- هكذا في الأصل). مجنونة محمد القاق لا تتأخر في الرد:
"حياتي انا نيالي فيكي"، وعلى هذا قسْ. </span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<span style="font-size: large;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;">وللمرة الأولى منذ أن بدأت كتابة هذا النصّ الاستعلائي
شعرت بالتضامن الحقيقيّ معهنّ. ولمَ لا؟ لماذا لا يُحببن مغنيًا أو فنانًا؟ هل حبّي
لأنطون تشيخوف والطيب صالح مثلا أرقى أو أجمل؟ أسئلة عديدة بدأت تدهمني وبدأ
الشعور بالذنب يأكل بعضًا من أعضائي الداخلية. ثم قرّرت في حمية الانفعال أن أكتب
تعقيبًا إيجابيًا على هذه المحادثة النشطة الحماسية. حسنًا سأكتب... ماذا سأكتب؟
وهل يصحّ أن أكتب باسم "قديتا"، رمز النخبوية والاستعلاء؟ حتى لو كتبتُ
"ولقد ذكرتك والرماح نواهل مني..." فسيُقرأ تعقيبي كاستعلاء. حسنًا
سأكتب جملة بعربية ركيكة مليئة بالأخطاء. وهذا؟ أليس استعلاءً؟ أليست شعبوية مفرطة
من أجل التودّد الفارغ من أيّ مضمون؟ وكيف سأجرؤ على كتابة تعقيب مشوب بالأخطاء،
هل سأسلم من شرطة اللغة في الفيسبوك؟</span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<span style="font-size: large;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;">في النهاية قرّرت ألا أعقب وأن أترك الحديث لمجنونة محمد
زبيدات، في ستاتوس بوست وجوديّ من الدرجة الأولى، يحمل الشيء ونقيضه، من استدامة
الحب إلى الأبد وحتى الاستعداد لعبارة "ذه إند": "ليت فى الحب {قانون
} : إن آلحبيب لآ يفارق حبيبه حتى آلموت ~ ♥كل العلاقات مجرد فيلم سينمائي فكن مستعدا
لعبارة: </span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;">THE END</span><span dir="RTL"></span></span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="font-size: large;"><span dir="RTL"></span></span><span style="font-size: large;">" (هكذا في الأصل).</span><a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=921951219379263985#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span dir="LTR" style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-LB; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US;">[4]</span></span></span></span></a></span></div>
<div style="mso-element: footnote-list;">
<br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<div class="MsoFootnoteText" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=921951219379263985#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span dir="LTR"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US;">[1]</span></span></span></span></span></a><span dir="LTR"> </span><span dir="RTL"></span><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span dir="RTL"></span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span lang="AR-SA">اللون الزهري حمّال أوجه في مجتمعات
المجنونات، حيث عتبت إحدى المريدات لإياد طنوس عليه لأنه تصور باللون الزهري وهي لا
تحب هذا اللون على الرجال. للتوسع يُنظر إلى تعقيب مجنونة محمد القاق على ستاتوس
مجنونة محمد زبيدات المتعلق بالقصف الأخير لسوريا.</span></span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"></span></div>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<div class="MsoFootnoteText" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=921951219379263985#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span dir="LTR"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US;">[2]</span></span></span></span></span></a><span dir="LTR"> </span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">هذه مزحة. </span></div>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<div class="MsoFootnoteText" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=921951219379263985#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span dir="LTR"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US;">[3]</span></span></span></span></span></a><span dir="LTR"> </span><span dir="RTL"></span><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span dir="RTL"></span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;">من جهة أخرى لم يخب أملي: التعقيب الثاني كتبه "أمير
عاشق الأحزان صبايا حلوين" (هكذا بالأصل) وعنوانه "ضيفوني صبايا حلوين وبس"
(هكذا في الأصل). كنت سأشعر بالحزن إذا لم أجد "ضيفوني صبايا" واحدًا على
الأقل. شكرًا أمير عاشق الأحزان.</span></div>
</div>
<div id="ftn4" style="mso-element: footnote;">
<div class="MsoFootnoteText" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=921951219379263985#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span dir="LTR"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US;">[4]</span></span></span></span></span></a><span dir="LTR"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">مجنونة إياد طنوس معقبة: "يا امي شو جاريه السرقه
ههههههههههههههههن" (هكذا في الأصل).</span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"></span></div>
</div>
</div>
<br />
<div>
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><o:p></o:p></span><br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsfuHaJaPzS8I-YNrvnj63cDe_MCoeW7fzVlZGkva4qpGzTNhscQDoAmE6k1AQC3nWIlz5xN6T6Ot06SZEqu73oIVzmwwgFWPCDNgWs5XWT7ad4ANAGctxidxJx8FKg4ABa-CErZJrFULR/s1600/FACE.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<br />
<div id="ftn4">
<div class="MsoFootnoteText" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"></span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><o:p></o:p></span></div>
</div>
</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-921951219379263985.post-33267025676376833382013-08-14T11:13:00.002+03:002013-08-14T11:13:38.943+03:00مكتبتي المُتمنّعة<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>AR-SA</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--></div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin:0in;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Arial;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
</style>
<![endif]-->
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjV_Xo9Of3cl3DeNdxs0Bff9wj_1xbyMVugY_KO7AlLTzI03XeJOqkmwlin6aobi0glEKq786FWyRN5HpSYb55lRwTgv7r1F7t7ZfzW0SQCFrFcWrj0-eaxKS4Svv0u2o_jHjn0-KKLvIFu/s1600/IMG_4785.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjV_Xo9Of3cl3DeNdxs0Bff9wj_1xbyMVugY_KO7AlLTzI03XeJOqkmwlin6aobi0glEKq786FWyRN5HpSYb55lRwTgv7r1F7t7ZfzW0SQCFrFcWrj0-eaxKS4Svv0u2o_jHjn0-KKLvIFu/s320/IMG_4785.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: AR-LB; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif";">لم تعد متاعب
الانتقال من بيت إلى آخر جديرة بالتأمل، خصوصًا لمن مرّ بهذه المعاناة أكثر من 8
مرات في حياته البالغة. فتعبئة الكراتين والأكياس وغربلة حياتكم لفئتين لا ثالث
لهما (بأمر من قيادة الجبهة الداخلية): يبقى أو يُلقى. لا مكان للتردّد أبدًا، لا
مكان للتأمل. يجب أن يكون القرار واضحًا بشأن ما يجب أن يُدخل إلى الكراتين
والصناديق وبين ما سيُلقى به غير مأسوف على شبابه في حاوية النفايات الخضراء عند
مدخل العمارة. </span><span dir="LTR">C'est la vie</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif";"><span dir="RTL"></span>، هذه هي الحياة.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<span style="font-size: large;">
</span><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif";">لكنّ رَزم مكتبة
كبيرة من الكتب ونقلها ليس بالأمر الهيّن، بل هو الأصعب من بين سائر الأمور في
الانتقال إلى بيت جديد، والحاجة العملية، الباردة، الكمداء، لرزم حياتك (الأعمال
الكاملة- حتى هنا) في كراتين ستُغلق في نهاية المطاف بـ "لزيق صدّام"
البنيّ، ومن بعدها الطوفان (طوفان فعلي في الحمام الجديد). لكنّ المكتبة البيتية كائن
عصيّ على الامتلاك والتملّك، يبتزّ منك صفنة لا نهائية تتعلق بالانتقال بعلاقتك
معها من مرحلة "الطفو والعوم" إلى مرحلة التصنيف والترتيب. هذا انتقال
مُميت لمن مرّ به، لمن لا يقوى على إنهاء قراءة كلّ الكتب التي على الرفوف ويخشى
من وضع <b><u>هذا الكتاب بالذات</u></b> على رفٍّ قد يدخله في غياهب النسيان. </span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<span style="font-size: large;">
</span><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif";">إنها أزمة هائلة،
معركة مصيرية بينك وبين الذاكرة على اختلاف شعبها. الشعبة الأولى هي الذاكرة
العينية للكتاب العينيّ: أين اشتريته، برفقة من، متى، لماذا، هل قرأته، هل غلافه
جميل؟ الشعبة الثانية من الذاكرة هي الطريق التي قطعها الكتاب منذ شرائه وللآن: هل
"ترنّخ" في كومة كتب على طاولة المكتب أم على "كوميدين" غرفة
النوم أم نُسي في محفظة قديمة ألقي بها على رفٍّ علويّ في خزانة لا تُتفتح إلا
نادرًا. الشعبة الثالثة في ذاكرة الكتاب تتعلق بمضمونه، وهذه لا تزيد أهمية
بالمناسبة عن الذاكرتين الأخريين، كما يميل البعض للتفكير. الكتب في النهاية هي
رفيق ومُجالس، وهو ليس بالضرورة "ابن ناس" دائمًا. المضمون ليس هامًا في
غالب المرات، فغالبية الكتب –للأسف- مثيرة لخيبة الأمل. ما يهمّ هو كل هذه الخلطة
والشعاب: هي التي يجب أن تقودك وأنت تملأ الكراتين بكلّ هذا الكمّ اللانهائيّ من
الورق المُجلد.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<span style="font-size: large;">
</span><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif";">الكتب أوراق
مُجلّدة في أساسها، تتطلب مكانًا للعرض والتخزين. إنها مادة يومية، لها شكلها
وأصول التعامل معها، مثل أيّ مادة أخرى في البيت (الصحون، ورق التواليت، المنافض).
لكنها مادة عزيزة غالية. لو وضع أحدكم سيفًا على رقبتي فسأتنازل بسرور عن أكثر من
200 كتاب من مئات الكتب التي أصرّ على نقلها معي حيثما حللتُ. لكنّ لا أحد يسلط
مثل هذا السيف عليّ، ولذلك أستمرّ بجرّ هذه الكتب الرديئة (يُنظر أعلاه: شعاب
الذاكرة) والتبرّم منها مرة بعد أخرى. ولا شيء أجمل من التبرّم من الكتب، خصوصًا
لدى الجدعان أبناء الجدعان الذين يعملون في نقل البيوت. ينظرون بغضب إلى عشرات
الكراتين المكدّسة، برغم أنك شرحت للزعيم في المكالمة الهاتفية حجم الكتب وعدد
كراتينها. لكنهم يُصرّون دائمًا على التبرّم باندهاش. مع الوقت طوّرت نوعًا من
السادية الخجولة مع هؤلاء الجدعان، فلم أعد أشعر بتأنيب ضمير أيًّا كان بسبب ثقل
الحمولة. لا بأس، فليشعروا قليلا بوطأة الكتب ومضامينها، تمامًا كما يشعر قارئها
(أو شاريها). ومع الوقت صرت أتجاهل السؤال الأزليّ الذي يلفظه واحد منهم (وأحيانًا
أكثر): هل قرأتَ كلّ هذه الكتب؟ الجواب لا طبعًا ولكنني أبتسم ابتسامة كاذبة
مفادها: إحزر.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<span style="font-size: large;">
</span><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif";">والحقيقة أنني لا
أعرف شخصًا قرأ كلّ الكتب في مكتبته (هذا لا يعني أنه غير موجود في مكان ما). أن
تقتني كتابًا لا يعني أن تقرأه بالضرورة. لو كانت القراءة هي الفعل المَرجوّ من
هذه الصفقة المشكوك بجدواها لكانت المكتبة البلدية أو مكتبة الجامعة الملاذ
الفوريّ. لكنّ شراء الكتب هو علامة اجتماعية فارقة. فعل الشراء هنا "خالص
ونقيّ" وحاشا وكلا أن نتعامل مع على أنه </span><span dir="LTR">Shopping</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif";"><span dir="RTL"></span>
بغيض مثل شراء المكياج أو العطور أو تبغ الأرجيلة. شراء الكتب هو نصف الفعل
وأحيانًا الفعل كلّه في سياق الكتب التي لم تقرأها بعد. إنه إدمان خالص لا غبار
عليه ولا سؤال: تشتري ما تيسّر (وما لا يتيسّر) لأنّ عليك أن تشتري <b><u>هذا
الكتاب</u></b>، تمامًا كما يشعر مُحبّو الأحذية أمام حذاء جديد في الفاترينة. هم
ونحن يتملّكنا الشعور ذاته: سنشعر بأننا ناقصون لو عدنا إلى بيوتنا من دون <b><u>هذا
الحذاء/الكتاب</u></b>.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<span style="font-size: large;">
</span><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif";">الكتاب بضاعة
ككلّ البضائع، لكنها أكثر إثارة، خصوصًا عندما تملأ بها المكتبة الجديدة في
الصالون الجديد. بمعنى: هل تروْن كم نحن مثقفون؟ وهذا فعل نُحسَد عليه، نحن معشر
المدمنين على شراء الكتب، لأنّ لا أحد يملأ الصالون بالأحذية أو أحمر الشفاه أو
الفساتين أو سيارات البي أم دبليو، رغم أنه قد ينافسنا مُدمنو شراء السّيديهات
الموسيقية، أو من تبقى منهم، منذ تحوّل الألبومات إلى عدد غير كبير من الميغابايتس
(لن أدخل في مسألة تحوّل الكتب أيضًا إلى كمية لا بأس بها من الميغابايتس، ومجرد
التفكير للحظة أنه يمكن دحش كل كتبي الورقية في البيت في داخل كيندل أو آيبد واحد
تثير القشعريرة في خلايا الزائدة الدودية). مع ذلك، نظلّ نحن، مُستنشقي رائحة
الكتب الجديدة والقديمة، أصحاب الحظوظ الأوفر في العرض والاستعراض.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<span style="font-size: large;">
</span><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif";">ثم مسألة
الترتيب: حسب مواضيع، كُتاب، سنوات، دور نشر؟ كيف يرتبون مئات الكتب؟ هل تتخيلون مقدار
الوقت الذي تحتاجونه لذلك؟ وهكذا، في لحظة صفاء وشجاعة نادريْن قررتُ: العشوائية
هي الحلّ. لن تجدوا في مكتبتي اليوم أيّ منطق ولو بسيط في ترتيب الكتب. أخرجتها
كما هي من الكراتين ووضعتها على الرفوف. الهمّ الوحيد الذي كان يشغلني أثناء
"الترتيب" هو العثور على كتاب بالثخن الدقيق المطلوب لإغلاق صف من الكتب
المتراصّة. أشعر بسعادة غامرة لأنني انتصرتُ على الحاجة للتريب والمنطق ووجدتُ
نفسي أنثر الكتب كما ينثر الباذر بذاره، بلا انتقاء أو منطق ظاهر. </span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<span style="font-size: large;">
</span><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif";">الآن أشعر بأنني
أحبّ مكتبتي أكثر، فهي "إنسانية" أكثر، فوضوية، مُتمنّعة غضة، قد تحرق
قبالها نصف ساعة وأكثر للعثور على كتاب تبحث عنه، لكنه وقت نوعيّ أنت بحاجة إليه
لتعرف حجمك الطبيعيّ (الصغير الحقير) أمام كميات المعرفة اللا نهائية.</span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif";">وفي النهاية، من
يأبه لعدم العثور على كتاب ما يحتاجه؟ فأيّ كتاب أحتاجه موجود على الإنترنت بهيئة </span><span dir="LTR">pdf</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-LB" style="font-family: "Arial","sans-serif";"><span dir="RTL"></span>! </span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-921951219379263985.post-57613290199584303372013-07-18T10:23:00.000+03:002013-07-21T10:27:15.955+03:00تويترات الغفران<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
<h3>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
<o:TargetScreenSize>1024x768</o:TargetScreenSize>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--></h3>
</div>
<div style="text-align: right;">
<h3>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>AR-SA</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin:0in;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Arial;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
</style>
<![endif]-->
</h3>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: 0px; text-align: left;"><tbody></tbody></table>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: 0px; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><h3>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSUQ5ERb1R6c9fLq4iL8qO4T1KFBljPAaBrdbwHacZrmSDncwCqKaJuUNDOqZox04H4MVID5OSzeXrYCObCROi-XgwCIYARw5le-qZAAv-TqbeyBZgtqlOkY8cAEvP_pTFukNmtfyQRmny/s1600/pope.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="302" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSUQ5ERb1R6c9fLq4iL8qO4T1KFBljPAaBrdbwHacZrmSDncwCqKaJuUNDOqZox04H4MVID5OSzeXrYCObCROi-XgwCIYARw5le-qZAAv-TqbeyBZgtqlOkY8cAEvP_pTFukNmtfyQRmny/s320/pope.png" width="320" /></a></h3>
</td></tr>
</tbody></table>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: 0px; text-align: left;"><tbody></tbody></table>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: 0px; text-align: left;"><tbody></tbody></table>
<span style="font-size: large; font-weight: normal;"><span dir="RTL" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">من مرة لأخرى، نحظى بفرص نادرة وغير متكرّرة كثيرًا للتعرّف عن كثب
على الحقيقة البسيطة التي يحبّ الكثيرون نسيانها: التخلف ليس محصورًا في الجلابيب
الإسلاموية والسّلفية، بل في الجلابيب الباباوية المسيحانية أيضًا. فالبابا
فرنسيسكوس أطلق حسابًا جديدًا على التويتر (2.7 مليون مُريد حتى الآن) فيه ميزة
خاصّة لا يتمتع بها أيّ حساب تويتر: إلحقونا على التويتر وستحصلون على صكّ غفران-
تمامًا كما كانت الكنيسة الفاشية في العصور الوسطى تفعل. يأتي العبد الفقير إلى
الدير أو الكنيسة، ويدفع كلّ ما يملك (عفوًا، يتبرّع) من أجل صكّ دينيّ مختوم
سيعود عليه بفائدة عظيمة. إنتبهوا جيدًا: هذا الصكّ سيُقصّر من فترة وقوفه في
منطقة "المطهر"، ريثما تتطهّر الروح قبل دخولها إلى الجنة. أشبه ما يكون
بـ "</span>VIP<span dir="RTL" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> </span>Club<span dir="RTL" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">". إذا قصّروا دورك قبل الدخول إلى الجنة
فأنت لستَ بحاجة لاحتمال رائحة إبطيْ رجل لا يضع الديدورانت أو تبرّمات امرأة حامل
بأنها جائعة. من قال إنّ الناس سواسية حتى في السماء؟</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<div dir="rtl">
<span style="font-size: large; font-weight: normal;">
</span></div>
<div dir="rtl">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large; font-weight: normal;"><span dir="RTL" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">وبحسب <a href="http://www.guardian.co.uk/world/2013/jul/16/vatican-indulgences-pope-francis-tweets?INTCMP=SRCH" target="_blank">"الغارديان"البريطانية</a>، قال الكاردينال كلاوديو ماريا تشيلي، إنّ فتح الحساب في التويتر
لا يكفي للحصول على صكّ الغفران، بل يجب أن تتوافر الشروط التالية أيضًا:</span></span></div>
<div dir="rtl">
<span style="font-size: large; font-weight: normal;">
</span></div>
<div dir="rtl">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large; font-weight: normal;"><span dir="RTL" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">1- الإيمان. نعم، نعم، هل اعتقدتم أنكم ستضغطون </span>Follow<span dir="RTL" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> وانتهى الأمر؟ يجب أن تتسلّحوا بالإيمان. من
يؤمن ويضغط </span>Follow<span dir="RTL" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> فقد فاز فوزًا عظيمًا. من يضغط </span>Follow<span dir="RTL" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> بإيمان عميق ومُتفحّم قد يجد نفسه راكبًا طزطز
البابا الزجاجيّ ويسير بسرعة خيالية على الأوتوستراد نحو الجّنة. ولكن مع ذلك
يُسأل السؤال: لو كنتُ حقًا مؤمنًا مخلصًا ومتفحمًا، فلماذا أنا بحاجة إلى صكّ
غفران؟</span></span></div>
<div dir="rtl">
<span style="font-size: large; font-weight: normal;">
</span></div>
<div dir="rtl">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large; font-weight: normal;"><span dir="RTL" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">2- تتبُع التغريدات والتطوّرات لحظة بلحظة، أو كما صاغها مصدر في
الفاتيكان: "عليكم أن تتبّعوا الأحداث في بث حيّ ومباشر. لن يكون بوسعكم
الحصول على الغفران عبر التشات في الإنترنت فقط". فهمتم يا كسالى؟ هل اعتقدتم
أنّ الله والبابا لم يزرعا برنامج تجسّس في حسابكم على التويتر؟ </span></span></div>
<div dir="rtl">
<span style="font-size: large; font-weight: normal;">
</span></div>
<div dir="rtl">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large; font-weight: normal;"><span dir="RTL" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">3- اعتراف المؤمن بخطاياه، وعليه أن يشعر بالندم والأسف الحقيقين. لمن
يعترفون؟ للعصفور الأزرق؟</span></span></div>
<div dir="rtl">
<span style="font-size: large; font-weight: normal;">
</span></div>
<div dir="rtl">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large; font-weight: normal;"><span dir="RTL" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">4- أن تكونوا أغبياء.</span></span></div>
<div dir="rtl">
<span style="font-size: large; font-weight: normal;">
</span></div>
<div dir="rtl">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large; font-weight: normal;"><span dir="RTL" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">5- وحمقى.</span></span></div>
<div dir="rtl">
<span style="font-size: large; font-weight: normal;">
</span></div>
<div dir="rtl">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large; font-weight: normal;"><span dir="RTL" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">إنه الانتقال من الثقافة "الأنالوجيّة" إلى الثقافة
"الديجيتالية". فحتى اليوم كان بإمكانك الحصول على كرت الغفران هذا إذا
تسلقت الدرج المقدّس في روما. ولكن هذه موضة قديمة. لماذا على المرء صعود الدرج
بينما بالإمكان أن "يكشط ويربح في الحال"؟.. وكيف يجب على أيّ ثورة
ديجيتالية أن تنطلق وتكون مقنعة؟.. أصبتم- نحن بحاجة إلى كمبيوتر "ماك بوك
إير" من شركة "التفاحة" كي نبدو أكثر ما يمكن من الكُوليّة. وليس
هناك أمر مثير للهيجان الشبابيّ المؤمن أكثر من بابا كُول. </span></span></div>
<div dir="rtl">
<span style="font-size: large; font-weight: normal;">
</span></div>
<div dir="rtl">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large; font-weight: normal;"><span dir="RTL" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">تمعّنوا في الصورة المرفقة بهذه المقالة جيدًا: البابا ينظر إلى شاشة
هذا العفريت الرقميّ (كوريالايسون!) وهو يحاول إخفاء حَرجٍ بسيط بزمّ فمه وشفتيْه
كما لو أنه يغالب مَغصًا. وأين اُلتقطت الصورة؟ نعم، على مركب بحريّ في ميناء ما،
وقبطانان شهيّان يحملان "الماك بوك أير" بخنوع كبير. لماذا في ميناء؟..
لأنّ البابا موبايل وأونلاين 24 ساعة وفي كل مكان، 24/7، وما عليكم إلا الـ </span>Follow<span dir="RTL" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">. ماك بوك على الأرض، صكوك في السماء. (جورجينا،
لا تنسي رجاءً إرسال طاقة زهور عملاقة باسمي وباسم مجلس إدارة شركة
"آبّل" على رفع قداسته للمبيعات هذا الشهر.)</span></span></div>
<div dir="rtl">
<span style="font-size: large; font-weight: normal;">
</span></div>
<div dir="rtl">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large; font-weight: normal;"><span dir="RTL" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">قلنا في البداية إنّ هذه الفرصة نادرة ولا تتكرّر كثيرًا، لأنّ
الميديا الغربية تحبّ تصوير السلفيين والمُلتحين الإسلاميين في المُغر والكهوف وفي
المظاهرات التي يحرقون فيها العلم الأمريكيّ، كرمز على "المدّ البربريّ"
الذي يهدّد العالم "المتحضر". ويأتي حساب التويتر التافه الآن ليكشف عن
أنّ التخلف الدينيّ "البربريّ" موجود في كلّ مكان، في عقر دار العالم
"المتحضّر"، وهم يلبسون جلابيب بيضاء مع صلبان مذهّبة وخواتم تُقبّل
بشراهة عذراويّة. من يبعث طائرات رُكاب لقتل الآلاف من "الكفرة" لا
يختلف في جوهره بشيء عمّن يَعد الناس بتقصير الدور قبل الدخول إلى الجنة لمجرد أنه
كبس </span>Follow<span dir="RTL" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">. الاثنان يتعاملان مع البشر على أنهم خراف يمكن اقتيادها لهنا
وهناك وفق رغبات ومصالح أصحاب الجلابيب. والخراف بحاجة إلى راعٍ، والراعي يُغرّد
منذ اليوم على هواه. </span></span></div>
<div dir="rtl">
<span style="font-size: large; font-weight: normal;">
</span></div>
<div dir="rtl">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large; font-weight: normal;"><span dir="RTL" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">(ملاحظة للمدمنين: البابا فتح أيضًا حسابًا على فيسبوك وفورطال أخبار
وحسابًا في بنتريست. هيا إلى المناهل!)</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-921951219379263985.post-74701361872983281912013-04-06T10:19:00.004+03:002013-04-06T10:24:14.827+03:00سنتان على اغتيال جوليانو: قتيل الحرية<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed;">
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
</div>
<div dir="rtl" style="text-align: center;">
<span lang="AR-SA" style="color: red; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: medium; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><b>كم من السهل أن نصوغ بيان استنكار لذكرى مقتلك الثانية.
سنحمّل الأمن الفلسطيني والإسرائيلي التقاعس عن معرفة القاتل وقد يُجرون مع أحدنا لقاءً
إذاعيًا. وسنتحدّث عن مآثرك ومشروعك وسنرفع نخبك في مقهًى على ناصية الخيبة</b></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed;">
<div style="text-align: right;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.qadita.net/wp-content/uploads/2013/04/DSC00971.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://www.qadita.net/wp-content/uploads/2013/04/DSC00971.jpg" width="240" /></a></div>
<span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed;">
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">هكذا يا جوليانو مضت سنتان. لم نحتفِ بك هذه السنة
كما فعلنا في السنة السابقة، ولم نتابع ملف اغتيالك لنعرف من الجاني (أهو في الشرطة
الإسرائيلية أم الأمن الفلسطيني أم الشاباك الإسرائيليّ؟). بعد اغتيالك اجتمعنا بالرئيس
الفلسطيني محمود عباس واليوم لا أعرف من هو السخيف في كلّ هذه المهزلة: نحن الذين جررنا
أنفسنا إلى مقاطعته أم الألسن التي مدّوها لنا في الجلسة وبعدها- ألسن كاذبة ومنافقة
وجبانة. “جوليانو شهيد الحرية” ردّدنا بعناد، ولكننا نسينا أنّ الشهيد لا يُحاسَب على
موته؛ لا أحد يُصرّ على معرفة الجاني، فهو شهيد وحيّ يُرزق هناك. أنت قتيل الحرية ونحن
نسينا لماذا قتلوك أصلاً</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>.</span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed;">
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">إنها الدنيا يا صديقي، لا أحمّلها فوق طاقتها ولا
أجلد ذاتنا بكَ. من الطبيعيّ أن ننسى ومن الطبيعيّ أن ينسوا. الحياة أقسى ممّا يمكن
أن نتصوّر –وأنت خير من يعرف ذلك- وهذه الجبانة تفتك بنا بلا رحمة. لكن ليس من الطبيعيّ
أن نخون كلماتنا وشعاراتنا بهذه السرعة. ألم أقل لك من قبل إنّ من قتلك قتل فينا بقية
أخرى من الرغبة في الحياة؟ كيف نحافظ على شمعتك مُتقدة وشموعنا انطفأت أو على وشك أن
تُطفأ؟ هل رأيت حالنا المسرحية والأدبية والسينمائية وهل تعتقد أننا قادرون -بخمولنا-
على حمل قضيتك كما يجب؟</span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed;">
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لم أزر قبرك ولو مرة واحدة بعد دفنك. لا أحبّ القبور
ولا زيارتها. أشعر بزيف ما وأنا أحاول أن أصطنع هدوءًا وقورًا فوق القبر، وأنا أعرف
أنك لم تكن هادئًا ولا وقورًا. في السيارة التي أقلّت جثمانك من حيفا إلى حاجز صندلة
إلى مقبرة الكيبوتس الغريبة، لم نتوقف عن الضحك والبكاء. كان مزيجك الغريب يطغى على
الجوّ وأنت ممدّد في السيارة الطويلة في نعشك، لا تضحك ولا توبخ ولا تصرخ كما كنت تفعل
في السنوات الأخيرة: “إنتو العرب</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>…!”</span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed;">
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">نحن العرب. نعم، نعترف. نحن كذا وكذا وكذا، وأنتَ
كنتَ “نصف عربيّ”، وكان هذا نصفك المُشوّه. وأنت “نصف يهوديّ” وهذا كان أيضًا نصفك
المُشوّه. ومن هذيْن النصفيْن نما إنسان جميل مثلك. أليست هذه الأرض المقدسة، تُنبت
السمن والعسل من قلب الدماء؟ ولكنها قذرة أيضًا، هذه الأرض، ولعوبة وحقيرة، وهي –كما
سماها الجميل الثاني الذي غاب، طه محمد علي- “هذه العاهرة</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>!”.</span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed;">
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لم أعد إلى مسرح “الحرية” من بعدك. الشباب والصبايا
حافظوا عليه ولكنني لم أعد حتى لزيارة. لا أطيق الجلوس في صالة الطابق الأرضيّ حيث
أكلنا كميات خيالية من الحمص وشربنا كميات غير إنسانية من القهوة السوداء. أشعر بأنها
خيانة مجلجلة لك. أعرف أنني انهزاميّ؛ كان عليّ أن أحبّ المسرح أكثر وأن أزوره أكثر
وأن أصرّ على الإسهام في إنتاجاته الجارية، ولكنني لم أفعل. أنا غاضب يا جوليانو على
مخيم جنين. أتصدّق؟ حتى الآن. غاضب وحاقد. ستقول إنّ القاتل لا يمثل ناسه، وسأوافقك،
لكنّ صمتهم المُدوّي (حتى اليوم) جعلهم شركاء في الجريمة. أبناء أمي وبلدي ووطني</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>.</span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed;">
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">كم من السهل أن نصوغ الآن بيان استنكار لذكرى مقتلك
الثانية. سنحمّل الأمن الفلسطيني والإسرائيلي التقاعس عن معرفة القاتل وقد يُجرون مع
أحدنا لقاءً إذاعيًا. وسنتحدّث عن مآثرك وعن حجم مشروعك الذي لا يتكرّر. وبعدها؟ سنرفع
نخبك في مقهًى على ناصية الخيبة، وسنعود إلى مشاغلنا أصغرَ قليلاً. هل رأيتَ كم صغرنا-
في عيون أنفسنا بالأساس؟ هل رأيتَ كيف فقدناك دفعة واحدة وبلا مقاومة؟ ولكن عليك أن
ترضى بهذا يا جوليانو، فالمقاومة للدبابة فقط، أما الفن والفنانين فلهم الصفحات الأخيرة،
بعد إعلانات “سيارات للبيع</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>”.</span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed;">
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">أحبك جوليانو. لا زلت أحبكَ. كأنك طيرٌ بحريّ يحلق
فوق رأس ابنتي شذا وهي عند بحر عكا تطارد الموجات الكبيرة. ترفع سبابتها بفرح وتصرخ
منفعلة: “بابا شوف”! هل رأيتَ كيف صرتُ رومانسيًا انفعاليًا بعد غيابك، وخنتُ السخرية
والتهكم المريريْن؟ إنه الصدأ يا عزيزي، صدأ الآلة وصدأ النفس وصدأ العزيمة. من المفرح
أنّ الجيل الذي سيرث مِلحَنا غاضب وثائر أكثر منا، وعلى هذا نشكره. وهل تصدّق أنني
للتوّ استخدمت عبارة “الجيل الذي سيرثنا” كأننا في الثمانين؟ هذا ما تفعله رصاصات غادرة
في ساعة الزمن</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>.</span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed;">
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">سأحفظ لنفسي حقّ كتابة نصّ آخر لك في الذكرى الثالثة،
وسأحفظ لك حقّ السخرية مني ومن نصوصي</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>.</span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed;">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-size: large;">سلامات رفيق.<o:p></o:p></span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed;">
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed;">
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-921951219379263985.post-72858833568336043982011-11-02T22:14:00.000+02:002011-11-02T22:14:14.511+02:00تبارك اسم الكوندوم<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<img src="http://www.qadita.net/wp-content/uploads/2011/11/seven-billion.jpg" /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: Arial, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: Arial, sans-serif;">سأبدأ المقالة بالسّطر الأخير: تخلفوش كتير
(أو بالمرة</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span>(!</span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: large;">فقد احتفل العالم، أمس الأول، بولادة طفل المليار
السابع: الرفيقة دنيكا مي كماتشو دخلت التاريخ من أوسع أبوابه بمجرد إطلاقها لزعيقها
الحادّ في توقيت حاسم. التاريخ ينتظر بطولاتها القادمة. لكنني أشك إذا ما كانت ولادتها
بطولة ما أو حدثًا ذا فأل خير (على المستوى العام وليس الخاص. تتربى بعزّ أهلها). وكلمة
عزّ هنا هي مربط الفرس: أيّ عز ينتظر الكوكب الأرضي مع عشر أو إثني عشرة مليار من الكائنات
البشرية التي تدبّ على اثنتين (وتأكل وتتبرز مثل التي تدبّ على أربع)؟</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">جميع المؤشرات تدلّ على أننا كبشرية ماضون بسرعة
كبيرة نحو انفجار سكّانيّ مُهلك. لقد بدأ الأمر في أفريقيا: أناس كثر وطعام وماء قليلان.
إذا انهار الاتحاد الأوربي بعد سنتين مثلا (اللهم حافظ عليه، فلدينا بروبوزولات عديدة
في الدُرج) فمن سيطعم مليارات الجائعين والمرضى والعطاشى؟ الغرب يدفع ضريبة استعماره
الآن بمُسكّنات “إنسانية” فوتوجينيك، لكنها بالأساس حلول ووقاية يسعى من أجلها الغرب:
فهو يطعم الجياع في بلدانهم كي لا يبدأوا الزحف باتجاه دُوله</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span>.</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">البشرية –كعادتها- غبية في المحصلة: حروبات ونزاعات
وإهلاك قاتل لقطعة الأرض الصغيرة التي تقلنا منذ دهور سحيقة في رحلة كونية بلا خارطة.
نتكاثر بلا وعي ونقول: الرزق على الله. المشكلة أنّ أحدًا لم يوقع عقدا معه بشأن المصروفات
السنوية لإطعامنا. يسمونها “كوتا”. أين الكوتا أبا عيسى؟</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">الهندسة الوراثية التي تهدف لمضاعفة المحاصيل الزراعية
تجعل من طعامنا مأكولات بلا طعم حاملة لوباء سرطانيّ محتمل سيحصد الأخضر واليابس. ما
نحن بحاجة إليه اليوم هو “كيّ القرص الصلب” (بلغة الاحتلال الإسرائيلي الهايتكيّة)
لمفهوم العائلة والتناسل والبقاء. فلنقل منذ اليوم: ابن(ة) -وربما اثنان- لا أكثر</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span>.</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">الكرة الأرضية ضاقت ذرعًا بنا: نلوثها كالمجانين
ونمصّ خيراتها حتى الثمالة. نتركز في الصراعات المرحلية وننسى الصراع الأكبر بيننا
وبين هذه المساحة المُعطاة الصغيرة من الأرض. نحن في مواجهة معضلة بسيطة جدا: كي يستمر
الجنس البشري عليه أن يتقلص. بهذه البساطة. لا نريد (أنا على الأقل) 10 مليارات من
الناس بعد عشرين سنة (على أكثر حدّ) فليكونوا سبعة مثل اليوم. فليكن عدد المولودين
بعدد الراحلين. تحديد النسل الكوني هو أمر الساعة وملاذنا الأخير المتاح. لن ينفعنا
“الآيفون سبعة” بعد عشر سنوات. هل سنأكل آبس بدلا من البندورة؟</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">هذه مهمة صعبة وأعتقد أنها شبه مستحيلة ولذلك يجب
أن تكون دكتاتورية وقمعية. على كلّ دولة أن تجمع مواطنيها وتقول لهم: حسنا، لهونا كثيرًا
وتضاجعنا كثيرًا، ولكن ردّدوا معنا الآن رجاءً بصوت واحد: ك..و..ن..د..و..م.. نعم بالميم
وليس بالنون. الكوندوم هو مُخلص البشرية ولذلك يجب صنع بعض التماثيل له والدوران من
حولها مرتين أو ثلاثا في السنة، فعدد سكان الأرض لا يسمح بموسم طواف واحد للجميع</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span>.</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span>“</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">يا عمال العالم خلصوا برّه!” هو شعار المرحلة؛ تبّتْ يدا (وخصيتا) المخالفين
ولتقع عليهم أقصى العقوبات. وإذا كانت البشرية بحاجة إلى “ستة-عشرة” أبناء وبنات في
السّابق للفلاحة وكسب الرزق (والطوش الحمائلية)، فما الحاجة اليوم لثلاثة أو أربعة
أو خمسة أطافيل؟ من يستطيع اليوم تعليمهم وتربيتهم وتنشئتهم كبشر منتجين ونافعين في
ظروف الحياة الراهنة؟ ماذا سيأكلون وأين سيتعلمون وأين سيسكنون (هم وأزواجهم وأطافيلهم)؟</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">قد يبدو تحديد النسل القسري أمرًا غير ديمقراطي
ولكن لا بأس- فلتذهب الديمقراطية للنوم في هذه المسألة، لا يهمّ؛ قليل من التعسفية
تنقذ حياة الإنسان. لا مجال للالتماسات الآن وعلى جمعيات حقوق الإنسان أن تصمت في هذه
المسألة وإلا فإنّ ناشطي حقوق الإنسان المرفهين سيضطرون بعد عشرين سنة لمشاركة الناس
الذين يدافعون عنهم طعامهم وأسرَّتهم. بيناتنا: هل تريدون ذلك حقا؟</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">أخواتي وأخواني: توقفوا عن الإنجاب مثل الأرانب؛
فكروا بأطافيلكم والمستقبل الأسود الذي ينتظرهم. تذكّروا أحد الكليشيهات التي تحبّون
تردادها بسطحية عابرة: الكيف لا الكمّ. خزّنوا طاقاتكم ووفروا مجهودكم لليلة واحدة
ناصعة، تحتفلون فيها مع الأصدقاء والأحباب، تعلنون فيها: الليلة سنزرع ثمرة حياتنا
وسنهتم بأن تكون متفرّدة وجميلة ولا تتكرر</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span>.</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>(ملاحظة من أجل النزاهة: محسوبكو شارك في إنجاب
دُشة وإم الدشة مُصرة على ولد آخر، لكنني أرفض بتعنّت. لا أعرف إلى متى سأصمد. تقبل
التبرعات بالفيزا والشيكات…)</b></span></span></div>
</div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-921951219379263985.post-57388878287740937362011-06-26T21:39:00.000+03:002011-06-26T21:39:30.194+03:00“لا أريد لهذي القصيدة أن تنتهي”<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div dir="rtl" style="text-align: right;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZRIhbwFf_cbRc7vN8wOibznpemWZCl89ljBEiTKkCZmg9RWKbuo3uVyZpbnkfHBrTDqA_34dwI2OTjmGC8tlQ4eKv51AaY4OTcCmdze8LKFYUZWA1ky4u_1WDqySLQ4ttpVc9DEze0qdr/s1600/dosha.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="277" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZRIhbwFf_cbRc7vN8wOibznpemWZCl89ljBEiTKkCZmg9RWKbuo3uVyZpbnkfHBrTDqA_34dwI2OTjmGC8tlQ4eKv51AaY4OTcCmdze8LKFYUZWA1ky4u_1WDqySLQ4ttpVc9DEze0qdr/s320/dosha.jpg" width="320" /></a></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">نتآمر، دُشَّة وأنا، فنسرع إلى غرفة النوم. أحملها فتقف على الفرشة الواسعة وأعُدّ: واحد، تنين، تلاتي… تبدأ بالضحك بعد كلمة “واحد”، ثم ألقي بها إلى الخلف لتقع على المخدّات واللحاف فرِحةً صارخة. ثم تبدأ وصلة “الجَّحشَنة” التي لا تنظر إليها أم الدُشة بعين الرضا. لكننا –دُشة وأنا- نحبّها حبًا جمًا. نتصارع، نعضّ، “نُزغزغ”، نطرب فرحًا وضحكًا عند القيام بالحركات التي تحبّها الدُشة الممتلئة طاقة. في مثل هذه اللحظات أشعر بأنني خارج نفسي، خارج حدود المرئيّ والمسموع؛ أشعر بأنني ضيفٌ سعيدٌ مُرحَّب به في بساتين دُشة اللامتناهية</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span>.</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span dir="LTR"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">دُشة صديقتي الحميمة. عمرُها الآن السنة ونصف السنة ورغم ذلك فإنها تشاطرني ساعات البيت بعد العمل، مثل رفيقة مخلصة. أفرش لها الطعام مرتيْن (على الأقل) قبل أن تنام. دُشة تحبّ الطعام. عندما أسألها “هَم؟” تبدأ بالركض صوب المطبخ والهمهمة بفرح: “هَم! هَم!”. دُشة أخذت مني شهيتي وكرشي وجبهتي الواسعة (أنا أدّعي أيضًا أنها أخذت مني العينين والخدّين والشعر وكل ما هو جميل فيها، ولكنني سأمتنع عن مثل هذه التصريحات لأنها تغيظ آل بكر أجمعين، وخصوصًا أم الدُشة).</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">دُشة تحملني على شحذ ذهني دومًا؛ فهي ممتلئة بالطاقة والحركة، تملّ بسرعة، تحبّ التشويق والتغيير والبحث الدائم. ترفض التكرار ولا تحبّ منه إلا ما يُضحكها- وحتى ذلك إلى حين. أضطرّ إلى مجاراتها في كلّ هذا، أنا الرّوتينيّ المنهَك دومًا من الروتين. أتذكّر الغناء فجأة، فأغني لها. أحبّ أن أغني لها “هالأسمر اللون” (بصيغة سناء موسى). وفي أحيان كثيرة أتذكّر صوت إم الدشة وهي تتحسّر: “ولك البنت رح تطلع خرسا إزا بتضل معك!” (دلالة على إقلالي في الكلام)، فأبدأ بالحديث معها وهي تجلس في العربة الخضراء وأنا أدفشهما في منتصف شارع بن عامي في عكا، فأسألها عن صحتها وعن رغبتها في الشرب أو الأكل، لأكتشف أنها نائمة بابتسامة سعيدة</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span>.<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span dir="LTR"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">دُشة تعلمني الرسم من جديد. أتذكر أنني أحمل اللقب الجامعي الأول في الفنون الجميلة، رغم أنني اعتزلت الفن فور حصولي على الشهادة (وهذا كان من أجمد وأنجح القرارات التي اتخذتها في حياتي). نشتري لها الألوان والدفاتر الكبيرة ونتبطّح على السّجادة في الصالة ونرسم معًا. كرمالها تعلمت من جديد أن أرسم الأبقار والزّرافات والكلاب والدِّيَكة والشجر. ثم اكتشفتُ أنها تُحبّ أن أرسم نفسي لها، فلا تخلو جلسة رسم من بورتريه شخصي لي، يثير ضحك دُشة، خصوصًا عندما أرسم النظارة المربعة فوق العينين. تضحك باسمة ثم تصيح: “بابا”. فأذوب</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span>.<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">دُشة عكية حقيقية: جميلة، ذكية، قوية، جدعة، مشاكسة، عنيدة، مْحَصْنِة. ابنة السّاحل بجدارة، السّاحل الذي يحوّل سُكانه إلى “حربوقين” وجدعان، يرطنون بلغات الكون المطلوبة للتجارة ويطوّرون العادات اللازمة لمدن الساحل من الاختلاط بالأغراب واعتماد حياة الصيد (على جميع أنواعه!). أب دُشة فلاح بلا أرض ونازح بلا فخر، وأمها ساحلية تعمل ببطاريات دوراسيل، ودُشة تفوقنا الاثنين معًا- وبجدارة. إنها قنبلة طاقة، تستفزّ الجّسد الصّدِئ والنفس الهادئة (أو المُستسلمة). دُشة زنبرك الحياة ومَكُوكها، ومن لا ينضمّ إلى إيقاعها سيخسرها في برهة</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span>.</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">دُشة بدأت تتكشف عن ولع بالأحذية. مؤخرًا، صارت تدور في البيت حاملة حذاءها الصيفي الفضي، وتبرطم وحدها وهي تبرم فيه بالبيت. في البداية اعتقدتُ أنها صارت تحبّ الأحذية لأنها ترمز إلى إحدى الكلمات المفضلة عندها: “باي”. وباي هذه ترمز بكلّ وضوح إلى مشوار طارئ بعد الظهر أو إلى المشوار اليومي الصباحي إلى بيت حاضنتها، أم شادي. دُشة تحبّ أم شادي كثيرًا، وأم شادي تحبّ دُشة كثيرًا. وأية كلمة “باي” ترتبط عند دشة فورًا بأم شادي. لكنني –والحديث الآن عن الأحذية- أعتقد أنّ دُشة بدأت تطوّر العلاقة الحميمة المعروفة بين النساء والأحذية، منذ الآن. على هذا المنوال ستنتف البنت حاجبيْها الكثيفيْن بعد شهرين</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span>!<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">دُشة قوية حتى الفزع. عندما ننزل سوية مع الطابة للعب في الساحة الكبيرة المحاذية للمنزل، تستولي عادة على طابات الأولاد الآخرين الذين يكبرونها سنًا وحجمًا. في المرة الأخيرة اختطفتْ طابة التوأميْن ابني الثالثة أو الرابعة وبدأت تركض نحو البيت. بالكاد أمسكتها وأعدتها إلى السّاحة وهي تصرخ وتعربد، ولكنها أصرّت على احتضان الكرة والنظر بشكل مخيف صوب التوأمين وهما يُمسكان ببنطال والدهما بجزع بادٍ. مثل هذه المواقف تثير خوفي من قوة هذه الابنة، لكنها في الوقت نفسه تثير فرحي لأنّ ابنتي قوية. مثل هذه الحياة الخرائية بحاجة إلى عكية أصلية كدُشّة</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span>.<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">لم أكتب لدُشة أو عنها منذ المقالة الوحيدة التي كتبتها بعد ولادتها بشهر. كنتُ مشغولا حتى الآن بالتعلم، بدراسة طباعها والمهام المَنوطة بها. لقد سرقتني دُشة حتى نسيتُ الوعد الذي قطعته على نفسي بحرارة: أن أكتب لها وعنها كلّ شهر على الأقل (كنت رح أقلعِطكو). لقد تبخّر هذا الوعد وظلت دُشة حاضرة مثل قصيدة لا تنتهي، وأنا “لا أريد لهذي القصيدة أن تنتهي”. أريدها فوّاحة مُزدانة أبدًا، ولتذهب جميع النصوص الأخرى إلى الجحيم</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span>!<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">دُشة ساحرة فاتنة. عيناها باتساع الفرح كله، خدّاها كاحمرار المشمش البلدي في تموز، رموشها بغزارة الحبّ الأول. لها في العينين بريق أخّاذ، ساحر آمِر. هل يُسمّونه الكاريزما؟ فليكُنْ. شهية مثل الكرز الجِّشّيِّ. دُشة جميلة حتى الألم. سعادتنا بها أكبر من أيّة أبجدية. أكتب الآن لأنني سعيد بها حتى البكاء. لم أكتب لأنني سعيد، منذ قرون غابرة</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span>!<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span dir="LTR"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">إنها نائمة الآن. عصرية يوم السبت القائظ هذا هزمت طاقتها التي لا تنضب، لكنني أعرف أنها ستستيقظ بعد قليل بهمّة أكبر، وعلي أن أجهّز منذ الآن لائحة الطعام حتى نومها، وتفاصيل الترفيه. سأتمشى معها إلى البحر. إنها تحبّ البحر كثيرًا. سنعرّج عند أشرف في مقهى “رزاز”، مقهى الدُشة الرّسمي وستكرع كوبًا كبيرًا من البرتقال المعصور الطازج. ثم ستركض وراء ظلها على الكورنيش مثل حورية. أعرف أنني أبوها، وكلّ أب سيقول الكلمات بعينها عن ابنته. وسيزيد. أعرف أنني لستُ موضوعيًا، ولن أكون، أعرف. لا بأس. يحقّ لجميع الآباء في العالم أن يتغزّلوا ببناتهم كما أفعل، وسيكونون مُحقين مثلي تمامًا. أعرف كل هذا، ولكنّ ابنتي أجمل وأشهى (سمايلي)</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span>.</span></span></div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-921951219379263985.post-74161533165539981502011-04-07T10:44:00.000+03:002011-04-07T10:44:36.343+03:00عند خط التماس المستحيل، بينكَ وبينكَ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div dir="rtl" style="text-align: right;"></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: center; unicode-bidi: embed;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 19px; line-height: 21px;"><b><span class="Apple-style-span" style="color: red;">لقد مات جوليانو واقفًا. مثل الأشجار ومثل برقوق نيسان. لم ينحنِ ولم يُهادن. كان على المرء أن يتابع تفاصيل المسرح اليومية كي يعرف حجم العناد الذي تتطلبه حياة مثل حياة جول. أن تنتقل مع عائلتك إلى مدينة أخرى خارج الراحة الإسرائيلية التي كان من السهل جدًا أن يستسلم لها نجمًا في مسرح "الكاميري" أو بطلا في الأفلام السينمائية الإسرائيلية</span></b></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: center; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><o:p><b><br />
</b></o:p></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjNnvXl_bhXf2fQ4zPDLNqmvu1HqVo7j60xDBbJBqwPqJX92yojO6QdVOwRoZ8HeNmH7Sy4eq6Dp-vbp5J9iCu-76p7bqGH8NTrn29LLrPIgzhkbTe55HEibiJaH2jFPrBrLQUksK0GCBG/s1600/jul.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjNnvXl_bhXf2fQ4zPDLNqmvu1HqVo7j60xDBbJBqwPqJX92yojO6QdVOwRoZ8HeNmH7Sy4eq6Dp-vbp5J9iCu-76p7bqGH8NTrn29LLrPIgzhkbTe55HEibiJaH2jFPrBrLQUksK0GCBG/s320/jul.png" width="302" /></a></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: center; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><o:p><b><br />
</b></o:p></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: center; unicode-bidi: embed;"><br />
</div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><b>"أنا لن أخرج من جنين إلا بطلقة في رأسي"- قال جوليانو خميس في الاجتماع الليلي المتأخر الذي جمعَنا هو والمخرج أودي ألوني وأنا. منذ أشهر عديدة نعمل على فيلم روائيّ طويل تحت عنوان "أنتيغونا في جنين". قصة مُمثلة من المخيم في المسرح تلقى حتفها في النهاية لأنها لم ترضَ أن تعيش وفق ما يطلبه المجتمع منها. وها هو بطل الفيلم يُقتل قبل بطلته.<o:p></o:p></b></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><b><br />
</b></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><b>كان جُولْ (هكذا نسمّيه تحببًا) يعي التهديدات التي عليه وعلى المسرح، لكنّ المثير لديه أنه كان يفكر بعقلية صاحب البيت، وليس بعقلية فنان ضيف من "الداخل" جاء ليساعد أبناء المخيم وسيمضي لاحقًا إلى شؤونه. هذا هو الفارق الصغير-الكبير الذي لا زال يفصلنا جميعًا عن جول. بيته في جنين ملازم لبيت رفيقه وصديقه زكريا زبيدي، وفي هذا البيت نمْنا وتناقشنا حتى الإنهاك. كان مشغولا بما يحدث في فلسطين وبحملة المقاطعة ضد إسرائيل، التي كان هو وألوني من رموزها المعروفين. يحلل الواقع من وجهة نظره الثائرة دائمًا، يدور في البيت كأسد هائج، يحمل ابنه "جيه" ويُهدهده وهو يصرخ عليّ وعلى أودي: "عن أيّ أفق تتحدثان؟.. ما هذه السذاجة؟!"<o:p></o:p></b></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><b><br />
</b></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><b>لكنه كان ساذجًا في حبّه للمسرح وللمخيم لدرجة الخيال أحيانًا. يروح ويجيء بسيارته الحمراء المعروفة التي قتل فيها، يتوقف في الأزقة، يمازح ويقبّل ويحتضن. "جول مِننا" يقول الشباب من حوله وهو يصرّ على التنكيت على العرب واليهود، فيبادلونه الضحك. جول "يهودي فلسطيني" صافٍ ونقيّ. إنه من أوجد هذا المصطلح بحذافيره. لم ينسَ يومًا أنه ابن آرنا اليهودية (اليسارية، المناضلة) ولكنه لم ينسَ أنه ابن صليبا خميس (المناضل). كان يراوح بينهما، ويبحث بصمت ومن دون كلمات عن مكان ينتمي إليه. تل أبيب لم تعد </b></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><b>خيارًا، وخياراته في الداخل أيضًا تقلصت.<o:p></o:p></b></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><b><br />
</b></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><b>إنه ذئب وحيد، عاش وحيدًا في داخل أسئلته وانتماءاته، وقُتل وحيدًا أمام مدخل المسرح الذي بناه بالدّم والفرح. في الأيام الأخيرة كان يواجه أزمة كبيرة مع بلدية جنين ومحافظها حول المبنى الجديد للمسرح الذي بناه في مركز المدينة. منعوه لدواعٍ تخطيطية من الاستمرار، ولكنه في ابتسامة واحدة (مغيطة جدًا) قال لنا ببساطة: "مش مهم، أنا بعرف قطعة أرض أحسن..." هكذا، يعرف قطعة أرض أفضل لبناء المبنى ثانية!<o:p></o:p></b></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><b>لقد مات جوليانو واقفًا. مثل الأشجار ومثل برقوق نيسان. لم ينحنِ ولم يُهادن. كان على المرء أن يتابع تفاصيل المسرح اليومية كي يعرف حجم العناد الذي تتطلبه حياة مثل حياة جول. أن تنتقل مع عائلتك إلى مدينة أخرى خارج الراحة الإسرائيلية التي كان من السهل جدًا أن يستسلم لها نجمًا في مسرح "الكاميري" أو بطلا في الأفلام السينمائية الإسرائيلية. <o:p></o:p></b></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><b><br />
</b></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><b>كان يرى في مشروع الفيلم الجديد عصارة له، لتجربته، لما يرغب بقوله للعالم ولمخيم اللاجئين في جنين. فهذا الفيلم استمرار لمسرحه الشقيّ، الشجاع، العنيد الذي أصرّ على صنعه. قبل سنة أخرج "العذراء والموت" لمسرح "الميدان" في حيفا وخرجت من بين يديه مسرحية عاصفة، ملتهبة، صافعة مُدويّة. ثم أخرج قبل أشهر قليلة قصة "أليس في بلاد العجائب" ليحوّلها إلى قصة فتاة من جنين يجبرها أهلها على الزواج فتجد خلاصها ومهربها في عالم العجائب. لقد كان هاجس المجتمع يسيطر على كلّ ذرة منه. كنا نصرخ متفقين في الثالثة صباحًا وزكريا زبيدي معنا: لا يمكن تحرير الأرض من دون تحرير الإنسان! كان هذا ما أخافهم، أخاف قوى الظلام (كانوا من كانوا) التي رأت في المسرح والسينما "بدعة" وداسوسًا على المجتمع الفلسطيني.<o:p></o:p></b></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><b>لقد حاولوا في السابق أن يحرقوا مسرح "الحرية" ثم قبل أقلّ من شهرين أن يحرقوا سينما جنين. إنها حرب ضروس على طابع وهوية الفلسطينيّ الذي نريده لأنفسنا. نحن ندير معركة شرسة ضد الاحتلال والصهيونية، ولكن معركتنا الاجتماعية لا تقلّ ضراوة. علينا أن نجاهر بذلك، علينا أن نقول إنّ مناضلا مثل جول مات على مذبح فلسطين، ولم يمت لشأنٍ أقلّ أهمية من محاربة الاحتلال: لقد مات في حربه على مستقبلنا جميعًا، وهو لذلك شهيد للحرية.<o:p></o:p></b></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><b><br />
</b></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><b>قد يضحك جول الآن من هذه الكنية، هو الذي لم يستسلم في حياته لأية تسميات شعاراتية أو مبالغ فيها. في إحدى جلساتنا في مطلع السنة، قلنا له، أودي وأنا، إنه يقوم بأهم عمل ثقافي وسياسي في فلسطين التاريخية منذ الانتفاضة الثانية. ضحك بخجل. كان يضحك بخجل حين تُسمعه إطراءً ويغيّر الموضوع فورًا. ولكننا لم نسمح له هذه المرة. كان يهمّنا أن نقول له ذلك، أن يسمع هذه الكلمات منا وقتها، لأنه كان على شفا الانهاك. الإداريات الصعبة والتهديدات ومشاكل البلدية كلها بدأت تؤثر عليه، لكنه قبل شهر أو أكثر استقبلني بمرح كعادته وسألني فورًا من دون مقدمات: "بتستحيش على حالك تيجي كل جمعه من عكا ومتجبش سمك لأهل المخيم؟.. إنتي وطني إنتي؟"<o:p></o:p></b></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><b><br />
</b></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><b>لم أجلب سمكًا بعد لأهل المخيم، ولا أعتقد أنني سأجلبه لهم قريبًا. إنكسر فيّ (وربما فينا) بعض من الحنين الفوريّ غير المشروط للمخيم. أعرف أنه سيعود، لا شكّ، ولكننا الآن مثل الأب الغاضب على ابنه البكر لأنه آذى الابن الصغير. يحبّ الاثنين، و"يكره" الأول لساعات قليلة، ولكنه سيغطيهما بنفس الغطاء في الليل وسيقبّلهما نفس القبلة.<o:p></o:p></b></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><b><br />
</b></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><b>أقبلك جول لأنك أنرتَ لنا الكثير وكشفت الكثير من عوراتنا في سعيك المستمرّ والحثيث على خط التماس المستحيل، بينكَ وبينكَ. وها نحن الآن، نجهّز لمراسم دفن صديق آخر، مناضل آخر، فنان آخر، وسننكمش على أنفسنا أكثر. لقد انكمشنا بما فيه الكفاية في السّنوات الفلسطينية الأخيرة حتى تضاءل حلمنا حجمَ بذرة خردل. لكنك جول (المولود في يوم النكبة، المقتول في يوم قتل مارتن لوثر كينغ) زرعتَ فينا بدلا منها بذرة عباد الشمس، كي لا نتوقف عن النظر إلى الشمس واحتضان وجهك فيها.</b></span><span lang="HE" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: HE; mso-hansi-font-family: Calibri;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><b><br />
</b></span></div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-921951219379263985.post-5180312480108140472011-03-06T09:31:00.000+02:002011-03-06T09:31:15.848+02:00بلاكبيري والخمسمئة دقيقة: Talkin’ To Me؟؟<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div dir="rtl" style="text-align: right;"></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="color: red; font-size: large;"><b>عندها اقترب مني فخري وهمس لي بالجواب الذي يشرح سياسة الشركة في هذه الحالة، وجعلني أحلف ببُرداية معمر القذافي البنية بأنني لن أخبر أحدًا بالأمر، وإلا فصلوه فصلا مُميتًا، مما يقد يعني اندلاع نيران اللقلقات والتبرّمات والشكاوى بين الأنسباء، على محور الجش-عكا-أبو سنان</b></span></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span lang="HE" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></o:p></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><br />
</div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">مع أنني نادرًا ما أتحمّس للتجديدات والاختراعات التقنوية التي تغزو حيواتنا يومًا إثر يوم، إلا أنّ أناقة وفخامة ووسامة جهاز البلاكبيري (</span><span dir="LTR">BlackBerry</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span dir="RTL"></span>) أسرت لُبي، فاصطحبت المدامَ برأيها الرّشيد، لتراقب وتفحص وتحارب، فرأت واطمأنّت، ثم قالت: يدخل بيتي بسلام- فدخل.</span><span lang="HE" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">والحقيقة أنّ الصدمة التي استولت عليّ جراء حمل جهاز مُعقد كهذا في جيبي تراجعت فورًا لتحتلّ محلها صدمة استهلاكية من نوع آخر، كُنهها المفارقة، والسخرية قدرها. فحين جلستُ إلى الرفيق (العربي) في شركة “بيليفون” (الترجمة من العبرية: مصّاصو الدماء) علمنا في بُرهة-سُرعة- ومضة البرق أنه صديق أخي، وأنه يعلم أنّ أحد المسؤولين الكبار في فرع الخدمات الذي كنا فيه واحد من أنسبائنا اللزم، ويعلم أيضًا أنّ عليه اقتراح أفضل الرّزم الموجودة في الشركة على الإطلاق، وإلا اشتعلت نيران اللقلقات والتبرّمات والشكاوى بين الأنسباء، على محور الجش-عكا-أبو سنان.</span><span lang="HE" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">قال لي الرفيق فخري (كرّم الله قميصه الأبيض البيليفونيّ الناصع): سأعطيك رزمة لم تحلم بها. وأنا صدّقوني، سوى الأرق المزمن الملازم لي منذ ليالٍ طويلة، لا أحلم إلا بكنبة صغيرة في مكتبي أضعها للاستلقاء ظهرًا، أو بتلفزيون قديم أنصبه بقربي في شارع البنوك وألعب عليه بلايستيشن معظم النهار. لكن فخري أصرّ وكشف تفاصيل الصفقة: جهاز بلاكبيري 9300 على سنٍّ ورُمحٍ؛ 1200 دقيقة اتصال لكلّ الشركات في الشهر؛ 1200 إس إم إس لجميع الشركات في الشهر؛ ورزمة إبحار في الإنترنت بسعة 2 غيغابايت في الشهر- وكل ذلك بـ 280 شيكلا شاملة لضريبة القيمة المضافة!</span><span lang="HE" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ورغم أنني جاهل أشدّ الجهل بعالم الخليويات وأصوله ولا أعرف النقاش أو المطالبة بأية أمور في هذا المجال، كما يفعل نزار طيلة النهار، إلا أنني شعرتُ وهو يشرح لي بأنّ هذه صفقة أخت شَليتة. ومما زاد من تأكدي اللكزة التي تلقيتها من كوع المدام فوق الطحال مباشرة، حيث لم أكد أنظر إليها متألمًا حتى ابتسمت ابتسامة عريضة وواسعة، أذكر أنها لم تبتسم لي مثلها إلا عندما تحشّرتْ بي وقتها في مكتب “عدالة” القديم في شفاعمرو، وهي تسألني بجانب ماكينة التصوير: إنتي جديد هون؟</span><span lang="HE" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">والآن إلى المفارقة التي وعدتكم بها في أول المقالة: اتضح لعبدكم الفقير، وبعد تكتكات سريعة داهمة من الرفيق فخري، أنّ شركة “بيليفون” تكرهني أشدّ الكراهية كزبون، حيث أنّ معدل استخدامي للهاتف المحمول بلغ 170 دقيقة حكي شهريًا و160 إس إم إس لا غير! أي أنني بالكاد أتحدّث 6 دقائق يوميًا في هاتفي النقال وأبعث 5 رسائل نصية.</span><span lang="HE" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">بعد أن نظر إليّ فخري من فوق لتحت، ومن تحت لفوق، بنظرة تعني “في منك على شوكالاطة؟”، قال إنّ هناك مشكلة جدية! اللكزة الثانية من المدام لم أفهمها ولكنها هدّدت هذه المرة سلامة الكلية اليمنى. قال فخري عزّ وجلّ: لازم تحكي 500 دقيقة بالشهر وإلا رح تدفع 80 شيكل بالشهر زيادة على الـ 280. لم أفهم في البداية، ولما أعاد تلاوة ما تيسّر من سورة الرّينغتون، سألتُه: بس ليش؟ مش من مصلحة الشركة أحكي أقلّ في قلب الرزمة؟… عندها اقترب مني فخري وهمس لي بالجواب الذي يشرح سياسة الشركة في هذه الحالة، وجعلني أحلف ببُرداية معمر القذافي البنية بأنني لن أخبر أحدًا بالأمر، وإلا فصلوه فصلا مُميتًا، مما قد يعني اندلاع نيران اللقلقات والتبرّمات والشكاوى بين الأنسباء، على محور الجش-عكا-أبو سنان.</span><span lang="HE" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">بعد أن خرجنا من مركز الخدمات وأنا متسلح “بثمرة العليق السوداء” (</span><span dir="LTR">BlackBerry</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span dir="RTL"></span>) شعرتُ بالورطة الحقيقية: من 170 دقيقة في الشهر عليّ أن أطوّر مقدرات كلامية تفوق الـ 500 دقيقة (وأنا حتى لا أفكر مجرد تفكير في الـ 1200 دقيقة المتاحة أصلاً)! فجأة شعرتُ بركبتيّ تضعفان: هل سأضطر إلى التحدث إلى الناس من الآن فصاعدًا بدلا من بعث إيميل أو إس إم إس؟ يا إلهي: 500 دقيقة في الشهر!!</span><span lang="HE" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">وعليه، أصدقائي ومعارفي وكل من يملك رقم هاتفي، هذه دعوة مني صادقة وحقيقية: من يرغب بالتحدث معي هاتفيًا أرجو منه أن يرسل لي رسالة نصية بكلمة واحدة: “إحكيني” (</span><span dir="LTR">Talk To Me</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span dir="RTL"></span>!)، وسأبادر للاتصال بكم على الرّحب والسّعة.</span><span lang="HE" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ألم أعدكم بمفارقة؟… هل بلّغت؟ اللهم فسَمِّسْ (وبرجعلك)!</span></span><span dir="LTR" style="mso-bidi-language: AR-SA;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></span></div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-921951219379263985.post-16110034564937636912011-01-26T13:04:00.002+02:002011-01-26T13:05:22.599+02:00الكاتب كمخلوق أُمّيّ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div dir="rtl" style="text-align: right;"></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: large;"></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: large;"><b>(زوروا موقع <a href="http://www.qadita.net/">قديتا</a>)</b></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: large;"><br />
</span></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: large;"> </span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: Arial, sans-serif;">إليكم بهذه المعضلة: كلما وجدت نفسي منغمسًا في العمل على مشروع جديد (مجموعة قصصية، رواية، مسرحية، فيلم، لعبة محبوسة) تحوّلت إلى أمِّيٍّ لا يقرأ ولا يعي ما يدور حوله؛ إذا كانت الكتابة انغماسًا حتى النخاع في الدنيا وقضاياها وتفاصيلها، فكيف يكتب المرء وهو منقطع عنها؟</span><span lang="HE" style="font-family: Arial, sans-serif;"><o:p></o:p></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: Arial, sans-serif;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: Arial, sans-serif;">قبل قليل سألني نايف، زميلي اللدود في مكتبي نصف-الجديد، إذا كنتُ قد رأيتُ كشف “الجزيرة” أمس حول محاضر المفاوضات السّرية بين إسرائيل والفلسطينيين، وأجبت فورًا: نعم. لكنني بعد برهة تذكرت أنني لم أشاهد “الجزيرة” ليلة أمس، ولا الليلة التي قبلها ولا التي قبل تلك (لأسباب كثيرة، أهمها أنني تعبت من مشاهدة “الجزيرة” مؤخرًا، فالشعور الذي يرافقك طيلة المشاهدة أنّ عليك الآن لبس طنجرة على رأسك والإمساك بالشُّوبَك المدوّر وإرسال زوجتك وطفلتك إلى الملجأ). لقد قرأتُ عن الموضوع في خبر “هآرتس” الموسع هذا الصباح. في كل ليلة أعود إلى البيت منهكًا من ضغط موعد تسليم مسودة الفيلم، وفي التاسعة مساءً ودقيقتين أجد نفسي ملقيًا على الكنبة في الصالة أشاهد فيلمًا لا أتابع أية كلمة فيه وأنا بين النوم واليقظة، أو كما نقول في القرية: “عيوني عم بتناكحوا” (طبعًا باستعمال الفعل الصريح والمشبرح).</span><span lang="HE" style="font-family: Arial, sans-serif;"><o:p></o:p></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: Arial, sans-serif;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: Arial, sans-serif;">أشحط نفسي للنوم وأنا أتجنب نظرات أنطون تشيخوف: اشتريت مجموعته الكاملة قبل فترة ولم أقرأ للآن إلا الكتاب الأول “القصص القصيرة”. وقد وعدت نفسي بأن أكتب مقالة مطولة عن الكتاب للموقع لكنني لم أكتب المقالة ولم أتقدم في قراءة الأجزاء الأخرى أيضًا. أشعر بالخجل من الرفيق أنطون. أمرق بجانب كتبه وأغضّ الطرف، كما أنني أغضّ الطرف عن مجموعة أخرى لتولستوي وكتاب “موبي ديك” بترجمة جديدة، وكتابين ثلاثة لهامنغوي، ودواوين شعرية أهداني إياها شعراء عرب التقيتهم في سفراتي الأخيرة، كما أغضّ الطرف عن بعض الأفلام “النوعية” التي تنتظر من أشهر أن أفضّ نايلونها لأشاهدها، بعضها لفليني والآخر لهيتشكوك والبعض لمخرجين روس.</span><span lang="HE" style="font-family: Arial, sans-serif;"><o:p></o:p></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: Arial, sans-serif;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: Arial, sans-serif;">منذ شهر أو أكثر وأنا أُمِّيٌّ، لا أقرأ ولا أتابع؛ أسير مثل الشبح بين الكتب ولا أكاد أقرأ خبرًا في الجريدة لأكثر من فقرته الأولى. أعتقد أنّ خبر المحاضر السرية هو الخبر الوحيد الذي قرأته بالكامل (مع التعليق المرافق) منذ أشهر طويلة. حياتي مليئة بالنصوص: المئات منها تصل الموقع كلّ شهر؛ أقرأ معظمها وأهمل بعضها؛ أتابع ما ينشره الزملاء في الموقع وما يحرّرونه وحتى عندما أكون “منطفئًا” من التعب، إذ أحسب حساب سؤال قد يبغتني حول مادة ما وردت في الموقع ولم أقرأها؛ يا للفضيحة عندها: رئيس تحرير الموقع ولم تقرأ المقالة؟</span><span lang="HE" style="font-family: Arial, sans-serif;"><o:p></o:p></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: Arial, sans-serif;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: Arial, sans-serif;">النصوص: كلمة بعد كلمة، حرفًا بعد حرف. تتزاحم في الذهن لبرهة ثم تنسحب مخلفة دمارًا في خلايا الذاكرة لا يُرمّم. على المرء أن يحسب ألف حساب لكلّ خلية ذاكرة في مخِّه، خصوصًا عندما يتجاوز الخامسة والثلاثين وآلاف الليترات من الكحول ومئات اللفائف من الماريحوانا. يجب على المرء ألا يسمح بدخول أيّ نصّ إلى مُخه ما لم يكن جديرًا. لكن الطامة (واللطمة) أنك لن تعرف مدى جودة النصّ إلا بعد قراءته. ناهيك طبعًا عن النصوص التي يجبرونك على قراءتها مثل لافتات الشوارع والبانرات في المواقع الإنترنتية والمواقع نفسها في الغالب. عليك أن تكون حذرًا في كمية النصوص التي تسمح لها بغزو دماغك، وإلا صرت مثلي: ماكنة تستقبل النصوص من هنا وتطلق سراحها من هناك، من دون أيّ تأثير يُذكر، سوى إنهاك خلايا الذاكرة. يعني مثل كتب باولو كويلو التافهة.</span><span lang="HE" style="font-family: Arial, sans-serif;"><o:p></o:p></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: Arial, sans-serif;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: Arial, sans-serif;">هل علينا أن نقرأ لمن نحبّ فقط وبقدر مقبول ليس إلا؟ هل نلبي نصيحة لوقيوس أيناوس سنكه حين طلب من كاتب شاب، وببساطة: “لا تقرأ إلا للمؤلفين المُمتازين. وعندما تشتهي التوجّه إلى شخص آخر، عُد إلى ما قرأته في السّابق”؟ لا شك أنكم رأيتم فيلم “روائع العقل”، الذي يروي قصة العالم العبقري. في الكتاب الذي شكل مصدر وحي للفيلم جاء: “لم يدافع ناش عن أفضال القراءة، فهو يؤمن بأنّ التعلم الزائد من مصدر ثانٍ سيقمع من حسّه الإبداعيّ والأصيل”. لكن اللورد جورج بايرون يخالف هذا الرأي كلية: “لو كان بمقدوري أن أنشغل بالقراءة دائمًا، لما كنت سأشتاق للمجتمع”.</span><span lang="HE" style="font-family: Arial, sans-serif;"><o:p></o:p></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: Arial, sans-serif;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: Arial, sans-serif;">أشعر بالذنب لأنني لا أقرأ ما أريد. أقرأ الكثير من النصوص المهنية والمتعلقة بالترجمات والعمل، لكنني لا أجد الوقت لرفع رجليّ على الطاولة وإشعال سيجارة دافئة والاستسلام للصفحات المتتالية. ومع ذلك أجد عزائي في مارك توين، الذي أتحمّض لقراءة روايته الخالدة مجددًا، إذ قال: “الإنسان الذي لا يقرأ كتبًا جيدة ليس أفضل بشي من الإنسان الذي لا يعرف القراءة”.</span><span lang="HE" style="font-family: Arial, sans-serif;"><o:p></o:p></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: large;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: Arial, sans-serif;">الآن: سأعود إلى العمل. لديّ نصّ مُملّ للترجمة!</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: large;"><span lang="AR-SA" style="font-family: Arial, sans-serif;"><br />
</span></span></div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-921951219379263985.post-71488349077756877362010-11-08T09:31:00.003+02:002010-11-08T09:33:44.508+02:00سلامتك أبو نزار، ويلعن أبو الصحافة!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div dir="rtl" style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: red;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">فجأة أحسستُ بالمسؤولية: نحن موقع ثقافي ويجب أن نفي هذا الشاعر الفذ حقه بكلّ شيء: بخبر الوفاة، بتغطية الجنازة، بإعداد ملف أدبيّ/ نقديّ/ ثقافيّ/ بصريّ عنه. عدتُ لأصبح صحافيًا مُحتقرًا (بفتح القاف وكسرها)</span></b></span></div><div dir="rtl" style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: red;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span></b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhO0b7ySW2koYfC8_6lULVuxDFF8-ZkHbTPzY7QFAY43DjwvNZyjvfgZid5Ho4u0vsKoIoHmpHngiifGfHgjGZLSqNZLkkvXGFLimOlsfJ5lGp8aokUV38qOrF1gjKJJbrV0y0LPxBIZaSc/s1600/taha.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhO0b7ySW2koYfC8_6lULVuxDFF8-ZkHbTPzY7QFAY43DjwvNZyjvfgZid5Ho4u0vsKoIoHmpHngiifGfHgjGZLSqNZLkkvXGFLimOlsfJ5lGp8aokUV38qOrF1gjKJJbrV0y0LPxBIZaSc/s320/taha.jpg" width="310" /></a></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">إستنجدت بي مراسلة صديقة من صحيفة “هآرتس” قبل قليل (الساعة 22:12). اتصلت وبقلق كبير سألتني: “هل مات الشاعر طه محمد علي؟ لقد وصل إلى الجريدة الآن نعي للنشر.”</span></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">أحسستُ بفراغ كبير يملأ قفصي الصدريّ دفعة واحدة. سألتها من أين لها هذه الأخبار وبدأت على الفور بالتنقل بين المواقع الإخبارية العربية المعروفة ولكنني لم أجد أثرًا لطه محمد علي. أعطيتها رقم بيته في الناصرة وهممتُ بالاتصال به ولكنني عَدَلتُ. ماذا سأقول؟ هل مات أبو نزار؟ إرتعشتُ للحظة ثم وضعت المحمول مكانه.</span></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">دخلت إلى “غوغل نيوز”. لا شيء. ثم برمة أخرى في المواقع العربية الإخبارية. لا شيء. ولكنني في قمة بغتتي وانبغاتي بدأت أفكر كمحرر لموقع “قديتا”: يجب تحضير خبر يليق بالفاجعة. يجب تحضير ملف سريع. أحسستُ بالندم الكبير لأنني لم أستمع لطلب الزميل فراس خطيب قبل افتتاح الموقع: “تعال نفتتح الموقع بملف عن طه محمد علي”.</span></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">قضمتُ أصابعي وعضضتُ على فضاء خيبتي.</span></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">إستدرتُ رأسًا إلى الخلف وتطلعت إلى الرفّ العلوي في المكتبة التي تقف ورائي بكتبها الغاصّة، تسجّل تفاصيل حياتي وهي تمضي وأنا مُنكب فوق حاسوبي النقال الهرم. استللتُ خمسة دواوين شعرية لطه محمد علي ومجموعة من قصائده ترجمها للعبرية أنطون شماس ونشرتها دار “أندلس” في العام 2006. قلبت الدواوين ببطء وألم. توقفت عند قصائد أضحكتني وأخرى أبكتني وأخرى جزمتُ وقت قراءتها أنها من أفضل ما كُتب بالعربية على الإطلاق.</span></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">بدأت بكتابة الخبر، فصغتُ العنوان: “الموت يُغيّب الشاعر الفلسطيني الكبير طه محمد علي”. ثم توقفت بعد العنوان. هل أكتب خبر وفاته قبل موته؟ أيّ جنون هذا؟؟ يلعن أبو الصحافة ما أحقرها!</span></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">استندت إلى الخلف وبدأت بقراءة بعض القصائد من “حريق في مقبرة الدير”، ديوانه الثالث. قرأت “عبدالله ومدللة” وقصيدة “لم يكن” التي يفتتح بها الديوان وقررتُ أنّ هذه القصيدة يجب أن تختتم الخبر الذي يجب أن أبدأ بإعداده. فجأة أحسستُ بالمسؤولية: نحن موقع ثقافي ويجب أن نفي هذا الشاعر الفذ حقه بكلّ شيء: بخبر الوفاة، بتغطية الجنازة، بإعداد ملف أدبيّ/ نقديّ/ ثقافيّ/ بصريّ عنه. عدتُ لأصبح صحافيًا مُحتقرًا (بفتح القاف وكسرها) ودفنت في ثانية الكاتب المُحبّ لهذا الشاعر المتمسك به حتى النهاية، ليحل محله المحرر الصحافي.</span></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">وضعت مقدمة الخبر عن ولادته في صفورية وتلخيص لحياته ودكانه في سوق الكازانوفا، ثم مجموعة إصداراته الكاملة، وترجمتُ عن العبرية التظهير الذي كتبه أنطون شماس للطبعة العبرية. ثم استعوقتُ الزميلة من “هآرتس” التي من المفترض أنها اتصلت ببيت العائلة في الناصرة لتستفسر. هل يعني تأخرّها تأكيدًا للوفاة وهي الآن تُعدّ الخبر بسرعة كي ينزل إلى الطباعة قبل وقت إغلاق الصحيفة (الساعة الآن الحادية عشرة ليلاً)؟ أرسلت لها رسالة نصية. مرت دقائق ولم تردّ. يبدو أنّه فارقنا.</span></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">عدتُ إلى الخبر وبدأت بضبط إملائه وصياغاته وتحضيره في “الأدمينيستريشين” لنشره في الموقع فور تأكد الخبر. العنوان جيد، سأبقي عليه. يجب أن يكون الخبر معلوماتيًا ولكن تحليليًا ونقديًا لإبراز أهمية أبي نزار كشاعر لا يتكرر. تأكدتُ من أنّ ديوانه الأول “القصيدة الرابعة وعشر قصائد أخرى” موجود أمامي ويمكنني نسخ فقرات من المقالة الافتتاحية الممتازة للديوان التي كتبها أحمد حسين وقتها. ماذا أيضًا؟ أنا بحاجة إلى صور. “غوغل فوتوز”. ولكن رسالة الزميلة من هآرتس إلى محمولي أوقفت كلّ شيء: “وضعه مستقر. كان هذا إنذارًا كاذبًا. شكرًا جزيلاً”.</span></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">شكرًا جزيلاً؟؟ على ماذا؟ أنني كتبت خبر وفاة شاعر أحبّه بكلّ لغتي، قبل أن يموت؟</span></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">أنا أكره الصحافة، أكره الأخبار، أكره الحقارة في ضرورة كتابة مثل هذا الخبر، الحقارة في كتابة الخبر قبل الوفاة.</span></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">الآن، سيقول الساخرون مبتسمين: أصبح لديك خبر شبه جاهز فيما إذا لو…</span></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">إخرسوا! سأمحوه فورًا. لا أريده في حاسوبي. لن أحتاجه قريبًا. فأبو نزار بخير والشعر بخير.</span></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">(حتى لحظة نشر هذه المقالة في الموقع لم أمحُ الخبر من حاسوبي بعد…)</span></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span></div><div dir="rtl" style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><b>(11:32 ليلاً)</b></span></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><b><br />
</b></span></div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-921951219379263985.post-81214330178022297222010-10-31T09:45:00.002+02:002010-10-31T09:46:43.291+02:00فديتكَ تشيخوف: كيف يموت مثل هذا الكاتب؟<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div dir="rtl" style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: red;"><b>القراءة في بيوغرافيا أنطون تشيخوف التي ألفها هنري تروايا، مهمة لذيذة ومُخدّرة، إلا أنها صادمة ومُحزنة. صفحة بعد صفحة ترافق هذا الكاتب العبقريّ في سيره نحو نهايته المحتومة: الموت المبكر بالسّل...</b></span></div><div dir="rtl" style="text-align: center;"><br />
</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">توفي أنطون تشيخوف في الساعة 20:21 مساء الأربعاء الماضي (20 تشرين الأول الجاري 2010)، وأنا أجلس وحدي في مطار أمستردام الدولي، آكل قطعة بيتسا حقيرة وأحتسي كأسًا من بيرة هولندية سقيمة. أقصد أنني وصلت الصفحة رقم 501 من كتاب البيوغرافيا الذي بدأت قراءته قبل أسبوع من تأليف هنري تروايا. دمعت عيناي وأحسست بحاجة كبيرة للبكاء، فنزلت بعض الدموع الخجلة ومسحتها بسرعة.</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">ذهبت في خلال أسبوع إلى رحلة عاصفة شيقة هي حياة الكاتب الروسي العظيم أنطون تشيخوف. رافقته في أيام طفولته البائسة وظلم والده المتديّن له وإجباره على الجلوس في الدكان العائلي المظلم في شتاء روسيا القارص وترديد الصلوات والتراتيل لساعات مرهقة وغير معقولة. رافقته وهو يراقب عائلته تنهار بعد إفلاس الدكان وتفرّق العائلة واضطراره للبقاء وحيدًا في قريته النائية. وما صدمني في بداية الكتاب أنني عرفتُ أنّ تشيخوف ينحدر من عائلة أقنان، عبيد. وقد عمل جده بجهد كبير كي يفتدي أبناء العائلة ونجا أبوه من هذا المصير لحسن حظنا جميعًا.</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">عندما بدأ تشيخوف دراسة الطب تحقيقًا لرغبته في أن يصبح طبيبًا يطبب الناس، بدأ يكتب بعض القصص “التافهة” كما نعتها للمجلات الروسية التي كانت تدفع بعض القروش لقاء كل سطر وكان ممنوعًا من كتابة قصص بأكثر من عشرين سطرًا كي تكون جذابة وسريعة في أعين القراء. وقد أدت هذه التقييدات إلى إجبار تشيخوف على اتباع أسلوب بسيط ومتقشف في الكتابة، بعيدًا عن الإطناب الروسي في الكتابة (والكلام)، ومتمردًا على أسلوب تولستوي ومجايليه آنذاك. وانطلاقًا من هذه الكتابات التي كان ينجزها من أجل النقود تطورت مهاراته الكتابية وصار يكتب بغزارة وبسرعة وبتكثيف كبير. ومع أنه تقدّم في هذا المجال بسرعة، إلا أنه ظلّ يقول: الطب زوجتي الشرعية أما الأدب فهو عشيقتي السرية.</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">من المستحيل التوقف عند محطات حياة تشيخوف على طول هذا الكتاب الممتاز. إلا أنّ اكتشاف مرض السلّ لدى تشيخوف في مطلع عشرينياته جعل من حياته سباقًا مع الزمن. وبحكم كونه طبيبًا كان يعرف أنّ نهايته لا ريب ستكون على يد هذا المرض المزمن اللئيم، إلا أنه عاش حتى سنته الأخيرة في حالة إنكار تامة لسوء وضعه الصحي، ورغم ذلك ظلّ يتنقل بين البيوت والإقطاعات في الريف الروسي وموسكو وبطرسبرغ وباريس ونيس وإيطاليا. كان يبحث عن الشمس دائمًا: يبحث عنها حرفيًا من أجل صحته ويبحث عنها مجازًا في كتاباته. كان يهمه أن يوثق الحياة الروسية كما هي، ببساطة وصفها وبدقة تفاصيلها وكان ينأى بنفسه عن الديباجات والإطنابات التي ميزت الأدب الروسي حينها.</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">لم يكن تشيخوف رجل الشعارات الرنانة، بل كرّس كل حياته وأمواله لبناء المدارس والمكتبات وتجنيد التبرعات لمحاربة الأوبئة. كان المعيل الوحيد لعائلته واضطر أن يوازن بين رغبته في العطاء وبين مصاريف العائلة الكبيرة. وأعتقد من خلال فهمي لما قرأت أن حالة المَساس التي كانت تنتابه لشراء البيوت والإقطاعات نبتت من أصل عائلته كعائلة عبيد سعت للاستقلال والعيش بحرية وكرامة وأعتقد أنه رأى في البيت الرمز الأول والأخير للاستقلالية والكرامة.</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">كانت علاقات تشيخوف مع النساء غريبة كل الغرابة؛ فطيلة حياته لم “يرتبط” بأكثر من ثلاث أو أربع نساء، وحتى هؤلاء كانت العلاقة معهن غير مستقرة، غير مفهومة. وقد وصف نفسه في أكثر من مكان في رسائله وأحاديثه أنه ليس ملهوفًا على الجنس إطلاقا. وقد اضطر للانتظار حتى سن الثانية والأربعين، قبل موته بعامين، كي يقع في غرام الممثلة أولغا كنايبر من “مسرح الفن” الذي أسسه نميروفيتش-داشينكو وستانيسلافكي، والذي أخرج وقدم جميع مسرحيات تشيخوف. فالتعاون مع “مسرح الفن” كان بالنسبة له حبل النجاة ولولا هذا المسرح لتوقف تشيخوف عن كتابة المسرح بعد أول مسرحية له حيث أهين هو ومسرحيته وأضحى أضحوكة الوسط الثقافي. إلا أنّ نهج التمثيل الذي كان يختلف في هذا المسرح أعاد الثقة إلى تشيخوف وقرر كتابة المسرح لهذه الفرقة.</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">يمكننا أن نستدلّ الكثير عن أسلوب تشيخوف في الكتابة والتفكير عن الكتابة (وهو أسلوبي المفضل) إذا قرأنا هذا المقطع من إحدى رسائله للكاتب الروسي الشاب (آنذاك) جوركي، الذي كان قد بعث له بمخطوطات وطلب رأيه. يكتب له تشيخوف: “إنك تستخدم الكثير من الأوصاف بحيث يصعب على القارئ أن يقرر أيها يستحق اهتمامه بشكل خاص وهذا ما يتعبه. فإذا كتبت “جلس رجل على العشب”، فهذا المعنى واضح ومفهوم ولا يتطلب إعادة قراءة، غير أنه سيصعب عليك أن تتابعني بسهولة من دون أن ترهق دماغك لو أنني كتبت: “رجل طويل ذو صدر ضيق ولحية حمراء متوسط الطول جلس دونما ضجة وهو يسترق النظر حوله بتخوف وتوجس على رقعة من العشب الأخضر الذي داسته أقدام المشاة!” فالذهن لا يستطيع استيعاب كل هذه الأوصاف في الحال، والمهارة الفنية في الموضوع تتجلى فيما يمكن استيعابه وفهمه مباشرة وعلى الفور”. (ص 342) وقد أوجز هذا الرأي في رسالة لأخيه ألكسندر: “الإيجاز قرين الموهبة”. (ص 456)</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">كان تشيخوف كما تشهد رسائله ورسائل الآخرين والمحادثات التي وثقت، إنسانًا حادّ الذكاء وسريع الفطنة ومتقدًا بروح دعابة ساخرة ولاذعة، لكنه لم يكن كَلبيًا بالمرة مع الناس أيًا كانوا. كان أحيانًا يجلس لساعات يستمع إلى محادثات ضيوفه الكُثُر الذين كانوا يزعجون وحدته، يبصق دمًا من السلّ ويتحرق للكتابة ويبتسم لكل هؤلاء الغرباء ابتسامة واسعة.</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">حارب لأشهر طويلة في أيامه الأخيرة لكتابة آخر مسرحياته، “بستان الكرز”، وكانت زوجته الممثلة أولغا تحثه برسائلها على إنهاء المسرحية، حيث أنّ موعد العروض قد تحدد وهو لم يُنهها بعد. كانت هذه مهمته الأخيرة، إلا أنه ولأول مرة في حياته كان عاشقًا بحقّ وكان بُعده عن أولغا مصدر عذاب له لا يُوصف. كانت معنوياته ككاتب في الحضيض وهو يشعر بأنه يحتضر ببطء، وكتب لزوجته أولغا: “إنني بعيد كل البعد عن كل شيء بحيث أنني بدأت أحسّ بالقنوط. أشعر أنني انتهيت ككاتب، وكل جملة أكتبها تبدو عقيمة القيمة، ولا فائدة منها على الإطلاق”. (ص 469)</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">في الثانية عشرة والنصف ليلا من 3 تموز (يوليو) 1904 قعد تشيخوف في الفراش في منتجع معزول قرب برلين حيث كان مع زوجته، وطلب الطبيب. كانت هذه المرة الوحيدة في حياته التي يطلب فيها الطبيب. وعندما حضر قال له تشيخوف ببساطة بالألمانية “Ich sterbe”- “أنا أموت”. وقد رفض تشيخوف أن يرسل الطبيب في طلب أنبوبة أكسجين لأنه لا فائدة من ذلك، وبدلا من هذا جُلبت قنينة شمبانيا. “أفرغ كأسه ببطء وتمدد على جانبه الأيسر، وبعد لحظات قليلة توقف تنفسه وانتقل إلى عالم الموت بنفس البساطة التي طالما اتصف بها”. (ص 501).</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">لا يمكن للمرء أن يصف أهمية الانكشاف على حياة الكاتب الذي تحبّ. فجأة تفكّ الكثير من الرموز ويتضح الكثير من الصور، ويصبح نتاجه أكثر منالية ووضوحًا. لقد دفنتُ قبل أيام تشيخوف والآن أنا متحير كلّ الحيرة بين أن أبدأ بقراءة البيوغرافيا عن شكسبير، أم الاستسلام لأسبوع أو أكثر للرواية الأمريكية العظيمة “موبي ديك” من جديد وبعد سنوات طويلة من قراءتها…</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">لا أعرف، لم أقرر بعد، ولذلك أنا أقرأ حاليًا رواية ساحرة لإسماعيل كاداريه الألباني.</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><br />
</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">_________</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>“أنطون تشيخوف”. تأليف: هنري تروايا، ترجمة: حصة منيف، إصدار: المشروع القومي للترجمة، 2000</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b><br />
</b></div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-921951219379263985.post-73965341196676434642010-10-31T09:43:00.003+02:002010-10-31T09:43:53.621+02:00هلوسات مانشسترية والكثير من البطّ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div dir="rtl" style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="color: red;">“رزق الهبل عالمجانين”- أسمي هذه الظاهرة. فهناك من يشتري لك تذكرة سفر بالطائر الميمون، يدفع لقاء مبيتك في الفندق (غرفة “جنسية” موفقة هذه المرة) ويمنحونك مصروفًا يوميًا معقولا ويدفعون لك أجرَ حضوركِ، كي تجلس على المنصّة مع كاتب آخر أو اثنين وتقرأا عشر دقائق (كلّ واحد)، ثم تجيبان على بعض الأسئلة… وخلص.</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: center;"><br />
</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">أروج وأجيء إلى بريطانيا مثل البندول. ولولا تعلقي الشّره بالفطور الإنجليزي الشهير (يُنظر القصيدة في الأسفل) لما كنت متأكدًا من تلبية الدعوات للمشاركة في مؤتمرات أدبية، بعضها يكون جماهيريًا مثيرًا (”هاي فستيفال” قبل ثلاثة شهور) وبعضها يكون حميميًا حدّ الوحدة (مهرجان “ليفربول”، أمس الأحد (17 تشرين الأول 2010)). في اليوم التالي عرّجت على مانشستر للمشاركة في قراءة أدبية أخرى في مهرجان مانشستر الأدبي. وقياسًا بما حدث في مهرجان الثقافة العربية في ليفربول (تشبه صفد في حقارتها)، فقد كانت القراءة والنقاش في مانشستر أشبه بالاحتفاء بثلاثتنا بجائزة بوكر البريطانية مينيموم (ثلاثتنا: ياسين عدنان وعبد القادر بن علي وحضرتي)!</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">“رزق الهبل عالمجانين”- أسمي هذه الظاهرة. فهناك من يشتري لك تذكرة سفر بالطائر الميمون، يدفع لقاء مبيتك في الفندق (غرفة “جنسية” موفقة هذه المرة) ويمنحونك مصروفًا يوميًا معقولا ويدفعون لك أجرَ حضوركِ، كي تجلس على المنصّة مع كاتب آخر أو اثنين وتقرأا عشر دقائق (كلّ واحد)، ثم تجيبان على بعض الأسئلة… وخلص.</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">ولكنني اليوم فكّرت في الموضوع أكثر وأنا ألتهم تشيز بورغر بالـ “هام” والمُخلل و”باين” من الغينيس الإنجليزي الأسود، وتوصلتُ إلى نتيجة مفادها أنني أنا من يصنع لهم معروفًا وليسوا هم.</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">نعم، هكذا، بكلّ وقاحة. فيما يلي التسويغات:</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">أنا كفلسطيني ضحية الإمبريالية البريطانية. الآن وقت السّداد. الرجاء الدفع باليورو أو بالإسترليني؛</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">أنا وقح وأدحش كلمة “فاكِن” في حديثي أكثر من مرة، فيُحرَج البريطانيون المهذبون ويضحكون في الأمسية، فتنجح وتنفرج أسارير المنظمين فأنقذهم من ارتباك التهذيب المُملّ؛</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">نجيب محفوظ توفي وأدونيس اعتزل الشعر وسعدي يوسف لا يحبّ المهرجانات؛</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">مواصفاتي ومواهبي المتعدّدة: أنا عربي وهذه خانة؛ أنا فلسطيني وهذه خانة؛ أنا رجل ليبرالي منفتح وهذه خانة؛ أنا أنتي صهيوني وهذه خانة؛ أنا أكتب عن القضايا الاجتماعية ولا أكتفي بالسياسة كما هو متوقع من الفلسطينيين وهذه خانة؛ أنا متعاون وأحترم المواعيد وأردّ على الإيميلات بسرعة وهذه خانة؛ الكثير من قصصي مترجمة للإنجليزية مما يسهل عملية القراءة في المهرجانات وهذه خانة؛ أنا لا أتطلب كثيرًا ولا أتبرم كثيرًا وهذه خانة؛ أنا “الآخر” في أكثر من سياق وهذه خانتان على الأقل.</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><br />
</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="color: red;"><b>نـُط يا بط!</b></span></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">جلس عبد القادر بن علي (مغربي-هولندي) وياسين عدنان (مغربي) إلى يميني وجلس الجمهور قبالتنا وقرأنا، ثم سألونا فأجبنا، ثم صفقوا لنا فابتسمنا، فابتسموا، فوقـّعنا على الكتب فوقعنا في الفخ: هذه تحبّ الفلسطينيين، وذلك يريد أن يفهم أكثر وأولئك جميعًا ينتظرون أن يقولوا لك كم كان مثيرًا ومضيئًا لهم (illuminating). ثم انتقلنا إلى الأمور الهامة حقًا في كلّ مهرجان أدبيّ أو فنيّ: العشاء والقهوة والبيرة وجرد المشهد الثقافي-التقوّلاتي من المحيط الحاسر إلى الخليج الخاسر.</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">صرتُ أتعب وأملّ من السفر. تخبط رجلاك في أرصفة غريبة، وحيدًا بلا رفيق. تفكّر في دُشة الديناصورة الصغيرة وأمها، وتبحث عن أقرب دكان للملابس كي تمارس “شوبينغ” عنيفًا، فتشتري للدشة 74983279847 بلوزة و324093820948 كنزة للشتاء. تمارس شوقك بشراء الملابس لابنتك الخلابة. هل صرتُ إمبرياليًا إلى هذه الدرجة؟ أنفض عني غبار تأنيب الضمير لأنني لا أشتري لنفسي شيئًا في أية سفرة. أعتقد أنّ هذا يبعد عني شبهة التسوّق الرأسمالي الشّره.</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">أشتاق الآن، وأنا أجلس بالفانيله البيضاء على شاطئ الحرّ الخريفي الخرائي في عكا، أشتاق إلى برد مانشستر الذي تتساقط الخصيتان لشدّته. أنا رجل الشتاء، أين الشتاء؟ الحضارة في الشمال عند المطر، والجهل والتأخر في الجنوب عند الحرّ والشمس والصحراء. أنا أكره الصحراء وأكره شمس الوطن وأحبّ غيوم بريطانيا وفرنسا أكثر من أطلال الغابسية وسحماتا. هل يصحّ ذلك؟؟</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">إنها فرصة مثيرة أن يجد المرء نفسه بعيدًا لثلاثة أو أربعة أيام عن بؤرة الخمول التافهة التي نحيا فيها، وأن ينظر من بُعد آلاف الأميال إلى عكا أو حيفا ويشعر بسعادة غامرة لأنّ الطبق الصيني الذي طلبه للتوّ مليء بالبطّ. البط؛ هذا الاختراع الجميل.</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">البط، سيداتي آنساتي سادتي، البط هو ذروة كل مهرجان أدبيّ بلا منازع!</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;">نعم، والفطور الإنجليزي…</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><br />
</div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="color: red;"><b>فطور إنجليزي</b></span></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>في الثامنة صباحًا</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>أداعب النقانق المُحمرّة مثل خدّ امرأة خجلى.</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>تسبح قطع البيكون</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>في صفار البيض</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>ولا يحتمل البيض المقلي اغتراب الشوكة والسكين</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>في جسده الأبيض.</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>إنها ترنيمة للفطور الإمبريالي-</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>من قال إنّ الاستعمار يفسد للشهية قضية؟</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>ولا ننسى –فلتنسَني يميني!-</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>رقائق البطاطا والبصل المقلية</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>بزيت الخريف البارد.</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>مرحى للبودينغ الأسود المشبوه</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>مثل عميل مدسوس…</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>في الثامنة صباحًا</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>من كل صباح-</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>يقتلني الفطور الإنجليزي الدّسم</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>فأندَسمُ !</b></div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-921951219379263985.post-27270425555441834252010-10-16T19:01:00.004+03:002010-10-16T19:04:32.768+03:00كل عام وأنت بخير، أوسكار وايلد<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnp8Ya2tiWi0u-LJsk-Zo9lew6xW29k341MebvVezQihm-hqQHrUIE6qn1TDt5Lk-RCebIr8V6TGbOxF0WBBEkW3zF11skmqXPIdxMz0XbTr8ynPurL9OlV6NR20VU4Gla3ieYNamaFAEW/s1600/oscar_wilde.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><b><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnp8Ya2tiWi0u-LJsk-Zo9lew6xW29k341MebvVezQihm-hqQHrUIE6qn1TDt5Lk-RCebIr8V6TGbOxF0WBBEkW3zF11skmqXPIdxMz0XbTr8ynPurL9OlV6NR20VU4Gla3ieYNamaFAEW/s320/oscar_wilde.jpg" width="310" /></b></a></div><div dir="rtl" style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="color: red;"><br />
</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="color: red;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">لا يمكن للمبدع أن يكون جزءًا من المجموع، يجب أن يسلخ نفسه عنه كي يحبه من بعيد، كي ينتقده ويُشرّحه وكي ينصره بأدوات أفضل. هذا ما تركه صديقي أوسكار وايلد لي. هذه وصيته التي قرأتها في كتاباته</span></span></b></div><div style="text-align: center;"><b><br />
</b></div><div style="text-align: right;"><b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b>القليل من الكتب تلك التي يتذكر الواحد منا متى قرأها أول مرة (في باريس)، وقليلة من بينها الكتب التي تتركك صريعًا في الفراش بعد الانتهاء منها، لا ترغب بقراءة أيّ شيءٍ بعدها. "صورة دوريان غراي" (<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/The_Picture_of_Dorian_Gray">The Picture of Dorian Gray</a>) لأوسكار وايلد هو واحد من هذه الكتب.</b><br />
<b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b>قليلون هم الكتاب الذين يَرقون بروح دعابتهم أو ببعض أقوالهم المفذلكة إلى مستوى كتابيّ ودراميّ وفنيّ يجعل من هذه الفذلكات جواهرَ ودررًا تزين التاج الكبير المتقن، ولا تكون التاج نفسه. فالجمل الكثيرة الذكية التي تملأ هذه الرواية تُكسب القراءة فيها، تراكميًا، حالة من الذهول اللذيذ، يتحول إلى خدرٍ ثم إلى استسلام كامل لعبقرية كاتبها.</b><br />
<b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b>وُلد أوسكار وايلد في 16 تشرين الأول 1854 في دبلن في إيرلندة وتوفي في 30 تشرين الثاني 1900. ومنذ تشكل وعيه قرر أن يُجاهر بميوله الجنسية المثلية خارجًا بهذا على جميع المعتقدات والأعراف الاجتماعية في إنجلترة آنذلك، التي انتقل إليها وهو في السابعة عشرة من عمره. لم يَخفْ وايلد من هويته الجنسية ومن آرائه الحادة الثاقبة النفاذة، بل ضمّنها في هذه الرواية وفي مسرحياته (أشهرها "مروحة السيدة فندرمير" و"أهمية أن تكون جديًا") ومقالاته ومسلكياته الاجتماعية. وقد دفع ثمنا لذلك حين اعتقل في 6 نيسان 1895 وقُدم للمحاكمة بعد أربعة أيام، حيث وصف مُدّعي الدولة وايلد بأنه مجرم أفسد الشبيبة "لأنه حوّل الأخلاقيات إلى كلمة مستهجنة، وحوّل "الهودينيّة" (مذهب اللذة) إلى أداة فساد، ودفع عددًا كبيرًا من أبناء الشبيبة إلى ممارسة المثلية بتأثير منه". وأعلن المُدعي أنّ كتاب "صورة دوريان غراي" هو كتاب مُفسِد وحقير "وقد قرأته بصعوبة بالغة".</b><br />
<b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b>في 25 أيار أدين وايلد بممارسة "اللواط والتسيّب المُطلق" وحُكم بالسجن لسنتين مع الشغل والنفاذ. بعد خروجه من السجن انتقل إلى باريس وتوفي جراء التهاب في غشاء المخ.</b><br />
<b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b>لقد كان وايلد كاتبًا بالغ الذكاء شديد اللذع ممُعنًا في الكَلبية الأدبية والاجتماعية؛ في رواية "دوريان غراي" يُشرح وايلد حالة النفاق الاجتماعي والسياسي والأخلاقي التي سادت آنذاك. فعندما تحدث عن رجل سياسة في الرواية كتب عنه: "لقد اعتزل السلك الدبلوماسي في لحظة غضب لأنهم لم يقترحوا عليه أن يكون سفيرًا في باريس، إذ أنه يعتقد أنه الأحق بهذه الوظيفة نظرًا لأصله وكسله والإنجليزية الجيدة التي يكتب بها برقياته، إلى جانب شهوته الفائقة للملذات".</b><br />
<b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b>لقد احتقر وايلد ثقافة القطيع ورأى في الفردانية المبدعة أصل الأشياء وأهمها: "أن تكون خيّرًا معناه أن تكون في هرمونيا (انسياب) مع نفسك... التنافر ينشأ عندما تُجبَر على أن تكون في هرمونيا مع الآخرين. حياة الإنسان الخاصة هي الأهمّ مطلقًا... الفردانية هي الأسمى. الأخلاقيات العصرية مرهونة بالانصياع لمعايير الفترة التي تحيا فيها. وأنا أرى أنّ رجل الثقافة الذي يقبل بمعايير عصره يتصف بانعدام مُقرف للأخلاق."</b><br />
<b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b>وايلد هو كاتب التفرّد (بمعنى: التميز؛ بمعنى: الفرد) بجدارة. يسأل في دوريان غراي (على لسان اللورد هنري باستخفاف: "إذا أردت أن تكون محبوبًا، فكن من الوسطيين". إنها الوسطية التي تقتل المبدع، تجعله كائنًا رماديًا غارقًا في "المشهد العام"؛ في "قوانين اللعبة"، في المفاضلة والقياس اللانهائييْن لـ "ما يصحّ ولما لا يصحّ". إنه كائن غريب، أوسكار وايلد، حادّ وساخر بشكل مؤلم أحيانًا،حتى في تعامله مع النقد الأدبي الذي لم يُنصفه أبدًا وقتها. في ردّ على نقد خبيث كُتب عليه قال: "كلّ نصّ نقديّ هو ما يُشبه السيرة الذاتية لكاتبه، سواءً أكان ممتازًا أم هابطًا".</b><br />
<b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b>إلا أنّ وايلد لم يكن خاليًا من التناقضات. فتفرّده ونظرته المزدرية للمجتمع لم تمنعه من أن يكون شخصية اجتماعية معروفة، نجمًا في عصر لم يعرفوا بعد ما تعنيه هذه الكلمة. كان هندامه أنيقًا إلى أبعد الدرجات وكان يعاقر الخمر والرجال والحياة الثقافية بشهية كبيرة، حتى بعد أن تزوّج. لقد كان على دراية بالنفوس الفاعلة من حوله في "المجتمع المخمليّ" الاجتماعيّ والثقافيّ، لدرجة أنه قال عنهم: "لا يوجد ما هو أسوأ من أن يتكلم الناس عنك، سوى أن لا يتكلموا عنك". إنها شبه نبوءة صغيرة، متواضعة، سبقت عصر الإعلام والصور والنجوم والتقولات وصناعة الـ "بَزّ" (buzz) الإعلامي.</b><br />
<b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b>لقد كان في قمة سخريته ضد المُسلّمات حين رفض ما يدور حوله من تقديس للتجربة والنضوج وما إلى ذلك من الزيف الاجتماعي الذي يلفّ الأوساط التي يدور فيها، حتى كتب: "التجربة تفتقر لأيّ بُعد أخلاقيّ- فهي ليست إلا كلمة يُطلقها الناس على أخطائهم". ثم هاجم المحافَظَة الاجتماعية وزمَ الشفاه وبرم الأبواز المنافقة التي تدّعي التأدَّب والجِّدية، فكتب: "السبيل الوحيد للانتصار على الشهوة- الاستسلام لها".</b><br />
<b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b>لا يمكن أن يوافق المرء مع جميع ما كتبه وقاله وايلد، خصوصًا في نظرته الطهرانية إلى الفن ودعوته إلى نفيه وتجريده عن أيّ شيء آخر، بمعنى "الفن لأجل الفن". كتب: "ثمة عالمان فقط: الأول قائم من دون ضرورة التحدث عنه وهو العالم الحقيقي. الثاني هو عالم الفن ويجب أن نتحدث عنه باستمرار وإلا اختفى". ككاتب يؤمن بالعلاقة الوشائجية العميقة بين الفن والبيئة (الاجتماعية، السياسية، الأخلاقية...) أختلف مع وايلد تمام الاختلاف، وأرى أنه من ضمن تناقضاته اللذيذة أنه خلّف وراءه أدبًا ومسرحًا مُتصليْن اتصالاً وثيقًا بالمجموع والبيئة. أن تكره القطيع لا يعني أن لا تكتب عنه؛ على العكس: كراهيتك له ستطلق العنان للصّدق والحقيقة في نصوصك (ولغضب القطيع وجعاره).</b><br />
<b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b>لقد صرخ وايلد بنعومته المألوفة ضد الزيف والتزيف، ضد ما سُمي وقتها بـ "الأخلاق الحميدة": "ليس هناك ما يُسمى كتابًا أخلاقيًا أو غير أخلاقي. يمكن للكتاب أن يكون مكتوبًا بشكل جيد أو بشكل سيء. هذه كلّ القصة." لم يُحبّ السعي اللاهث للمجتمع من حوله وراء المظاهر والتزيّي: "المُوضة تعبير كريهٍ للبشاعة، لدرجة أننا نضطرّ لتغييرها كلّ ستة أشهر!" على المرء أن يكون بعيدًا عن الحسابات الاجتماعية وعن اللعبة المدروسة والمرسومة سلفًا، عليه أن يخرج ضد الجُبن والاختباء وراء الحياء المصطنع: "الإنسان يعبّر عن نفسه بضآلة عندما يتحدث باسمه الصريح. إمنحوه غطاءً وسيخبركم بالحقيقة." كان يرى الحياة بمنظار سبق عصره: منظار التعرّي. كان ينظر عبره إلى الناس ويرى عبر ملابسهم ووقفاتهم وأحاديثهم الحقيقة المخفية: "غالبية الناس أناس آخرون. أفكارهم أفكار شخص آخر، حيواتهم تقليد، شهواتهم اقتباس."</b><br />
<b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b>كما أنّ الدين لم ينجُ من براثن هذا الثائر الجميل: "المسيح هو أفضل الأمثلة: حتى عندما يُضحّي المرءُ بحياته فإنه لا يكون مُحقـًّا بالضرورة".</b><br />
<b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b>أنا أحبّ وايلد حبًا جمًا. أعتبره صديقًا شخصيًا. أقرأ له بهدوء، ببطء شديد. أتمتع بكل جملة ونقلة ومزاج. أغفر له تشنجاته وكَلبيّته (الكَلبية: السخرية شديدة النقد، cynicism) الفطرية لأنه سبق عصره. فصل نفسه عن القطيع وأطلّ عليه من بعيد. لا يمكن للمبدع أن يكون جزءًا من المجموع، يجب أن يسلخ نفسه عنه كي يحبّه ويكرهه من بعيد، كي ينتقده ويُشرّحه وكي ينصره بأدوات فنية أفضل. هذا ما تركه وايلد لي. هذه وصيته التي قرأتها في كتاباته. هذا ما أحاول فعله ولمّا أبدأ بعد.</b><br />
<b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b>والخاتمة له طبعًا: "من هو الكَلَبيّ؟ إنه الذي يعرف سعر كلّ شيء، ولا يعرف قيمة لأيّ شيء"...</b></div><div style="text-align: right;"><b><br />
</b></div><div style="text-align: right;"><br />
</div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-921951219379263985.post-38085286212735630362010-10-16T17:15:00.004+03:002010-10-16T17:17:06.930+03:00هنا جنين: استقرار ومرارة<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div dir="rtl" style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><span class="Apple-style-span" style="color: red;">الاقتصاد يسير إلى جانب الأمن: حافلات مجانية من الناصرة إلى جنين ونابلس لتشجيع التبضع، وآلاف كثيرة من الجنود والشرطيين الفلسطينيين خريجي معاهد الجنرال دايتون العسكرية في الضفة الغربية. نحن "عرب إسرائيل" هنا. يحبوننا ولكنهم يبغضوننا في نفس الوقت. نوع من الأخوَّة المشوّهة</span></span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: center;"><b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><span class="Apple-style-span" style="color: red;"><br />
</span></span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><span class="Apple-style-span" style="color: red;">مدخل</span></span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>الجنود على الحاجز يعرفون جيدًا الممثل جوليانو خميس، مدير ومؤسس مسرح “الحرية” في جنين. عندما نتوقف عند حاجز الجلمة المؤدي إلى جنين ينظر الجندي إلى الكرسي الخلفي في السيارة، حيث جيني (زوجة جوليانو) وابنه جيه جيه (جهاد)، فيقول له جوليانو: “هادا ابني الصغير… البنت مش معي اليوم”. يهزّ الجندي رأسه ويسجل رقم السيارة في السجل الطويل الذي معه ويعيد إلينا بطاقات الهوية. نحن نحمل بطاقات هوية إسرائيلية، زرقاء، وهي مُرحّب بها في جنين اليوم، بعد سنوات طويلة من منع حامليها من دخول مناطق “أ” الواقعة تحت سيطرة السلطة الفلسطينية “الكاملة”. إنه عصر جديد من تشجيع سياحة عرب الداخل إلى جنين ونابلس ورام الله. الأسباب اقتصادية بحتة: فليأتِ عرب الداخل الذين يلتقطون قوتهم بصعوبة في دولة اليهود ولينفقوه في الضفة الغربية.</b><br />
<b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>الاقتصاد يسير إلى جانب الأمن: حافلات مجانية من الناصرة إلى جنين ونابلس لتشجيع التبضع، وآلاف كثيرة من الجنود والشرطيين الفلسطينيين خريجي معاهد الجنرال دايتون العسكرية في الضفة الغربية. نحن “عرب إسرائيل” هنا. يحبوننا ولكنهم يبغضوننا في نفس الوقت. نوع من الأخوَّة المشوّهة. أخوة اثنان في عائلة واحدة، يعيشون جنبًا إلى جنب ولكنهم يعيشون على تفاعلات عاطفية وتاريخية غريبة، مستعصية.</b><br />
<b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>أعود إلى مخيم جنين للمرة الأولى بعد زيارة قمتُ بها في اجتياح العام 2002 مع جوليانو نفسه، التقينا وقتها زكريا زبيدي، المطارد رقم واحد وقتها. اليوم، يحيا زكريا في حياة جديدة بعد اتفاق الهدنة الموقع العام 2007، عندما تنازلت المقاومة الفلسطينية عن السلاح في مقابل وقف ملاحقة المقاومين الأمنية وتصفيتهم. شاب آخر يدرس التمثيل في مدرسة التمثيل في مسرح “الحرية” في مخيم جنين، يقول لي على فنجان قهوة في مقهى “ديليكيت” في مركز جنين: “قاومت سبع سنين”، يرفع بلوزته ويرينا القُطَب التي على خاصرته. أكثر من عشرين قطبة. “أنا بكِلية وحدة اليوم… بس بتعرف؟ هاي الانتفاضة الثانية كانت دمار كبير رجّعنا مية سنة لورا.”</b><br />
<b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>بعد يومين في جنين لا تعرف كيف تهضم هذا الهدوء المَشوب بالملل. هل نامت جنين ومخيمها بعد البطولة إياها؟ ما الذي يبحث عنه الناس هنا؟ خيار المقاومة بات باهتًا، بعيدًا، أشبه بذكرى حلوة ومقيتة في نفس الوقت. لا تغرنكم الشعارات والكلام الكبير عن المقاومة والصمود، رغم إنها شعارات صحيحة؛ فالمقاومة والصمود كانا عجيبيْن فعلاً وقتها، لكن الشعارات تُغفل التفاصيل. التفاصيل اليومية، القصص، الفساد، التعفن، التعب، الخمول، اليأس، التسليم باللاجدوى. ليس هذا كلامًا للنفي أو للتقريظ الفارغ؛ إنه حال جنين اليوم، جنين البطولة والصمود.</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b><span class="Apple-style-span" style="color: red;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">أحارسٌ لأختي أنا؟</span></span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>يقوم مسرح “الحرية” بأهمّ ما يمكن للمسرح أن يفعله في أية حاضرة متمدنة أو عريقة: ينبش الجروج وينكأها. لا شيء ممنوع أو محرم. يقول لي المقاوم في المقهى: “الاحتلال هنا”، ويضع سبابته على جانب جبهته بقوة. يغرز أصبعه مرة تلو الأخرى في جانب جبهته ويردد: “الاحتلال هنا، الاحتلال هنا”. أصدّقه وأقبل نظريته، لا لأنها تلائم نظريتي، بل لأنها تصدر عن مطارد نام في الكهوف والشوارع وتشرد بين بيوت جنين لسبع سنوات. الممارسة لديه سبقت النظرية، وليس مثلنا، نظرياتنا تنتظر الممارسة بفارغ صبر.</b><br />
<b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>سيذهب إلى رام الله لتمثيل فيلم. سيلعب دور البطولة. تُبرق عيناه وتلمعان بفرح طفولي. مقاوم مسلح يبحث عن فلسطين في عدسة الكاميرا بعد أن يئس من فوهة البندقية. هل هو الذي يئس منها أم هي التي يئست منه؟</b><br />
<b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>يحذرني جوليانو والمخرج أودي ألوني (من مؤسسي وقياديي حملة المقاطعة الثقافية ضد إسرائيل) من عدم كتابة كل شيء. أوافق. لست صحافيًا الآن يريد أن يصدم القارئ بسبق تصريحيّ يدوم لساعتين قبل تنحّيه جانبًا. سمعت وسأسمع قصصًا مريبة، غريبة، وأخرى تبعث على الاشمئزاز من تحوّل المقاومة إلى مهنة كأية مهنة. من أنا لأحكم عليهم؟ ألا يستحق المقاوم معاشًا يشتري به السجائر والطعام والذخيرة؟ ولكن المعاشات سيطرت، ومنابع النقود التي كانت تصل من “رموز” السلطة تحوّلت إلى مستنقع كبير آثم.</b><br />
<b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>يتلمس ألوني طريقه بحذر وسط الشوارع. نتحدث بالإنجليزية خوفًا وحذرًا. مع أنّ ألوني من المبادرين لحملة المقاطعة الدولية على إسرائيل من منطلقات مناهضة للصهيونية، إلا أنّ المكان لا يتفهم مثل هذه التفاصيل. إنه يهودي يمشي وسط جنين وعليه أن يتعكز على العربي الذي معه كي يكتسب شرعية السائح “الصديق”.</b><br />
<b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>حدثتني المتطوعة الألمانية فقالت: “جئت إلى هنا كي أتطوع لثلاثة أسابيع، ووجدت نفسي أمدد الفترة لثلاثة أشهر أخرى. أعمل مع فرق من الشبان والشابات، أحبهم وأتعلم منهم الكثير. ولكنني أظلّ غريبة رغم أنني هنا، في المكان والحدث. بعد تجربة عسيرة تعلمت ألا أمشي وحدي في الشارع. من الصعب أن تقنع الشباب الذين يقتعدون الأرصفة والمقاهي أنني لست أجنبية “سهلة”، سائبة، يمكن العبث بها وبجسدها. لقد تعلمت أن آخذ حذري، أن أتصرف وفق أصول ورموز المكان الاجتماعية والثقافية.”</b><br />
<b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>هل يزعجك هذا؟ هل يحبطك، أتساءل. “في البداية انزعجت جدًا، ثم اقتنعت بأنني يجب أن أكون هنا رغم كل شيء. أنا هنا لفعل شيء محدد، واضح، سأفعله لأنني مقتنعة به. أحسّ بعدم الراحة اجتماعيًا كأجنبية، ولكنه ثمن بخس أدفعه مقابل ما يمرون به هنا.”</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>القصص التي يخرج بها الممثلون هنا عنيفة، صدمة، مرعبة. قصص عن نساء تُقتل ونساء تُشوّه بالكبريت والنار. حالة اجتماعية مخيفة، تصدمك رغم توقعك بأنّ الحال هنا “أكثر محافظة” من الداخل. ولكنّ حجم الظاهرة يشلك. كيف يمكن أن نتحدث عن حق المرأة على جسدها بينما يناضلون هنا على حق المرأة بأن تخرج من البيت لرؤية مسرحية؟ في جنين سينما جديدة، “سينما جنين”. أنشأها ويديرها عدد من المتطوعين الألمان. الجميع يُجمع هنا وبلا تردد أن مسألة حرقها مسألة وقت لا أكثر. عندها ستصيبنا الخيبة جميعا: محبي المسرح والسينما والثقافة، الغرب، العالم، سنبرم أبوازنا وسنقول كلمات مثل “تخلف”، “تأخر”، ولكنّ المتطوعة الألمانية أذهلتني عندما رفعت سبابتها وألصقتها بجانب جبهتها وقالت بهدوء: “الاحتلال هنا”.</b><br />
<b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>هل هذا استنتاج شائع هنا؟؟</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b><span class="Apple-style-span" style="color: red;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">يهودي! يهودي!</span></span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>بدأت الأسبوع الماضي العمل على كتابة فيلم روائي طويل عن اجتياح إسرائيلي لجنين. عليّ كي أكتبه كما يجب أن أقضي الكثير من الأوقات مع أهل المخيم كي يكون الوصف والتفاصيل قريبة قدر الإمكان من حقيقتهم، لا حقيقتي. ليلة الأربعاء/الخميس كنت أقف مع أكثر من 15 شخصًا فوق سطح البيت الذي يقطنه جوليانو مع زوجته وابنه الطفل في جنين وألتقط الصور لبحر الأضواء المنزلية التي تملأ المرج الواسع المظلم. العفولة في الواجهة، خلف جنين، ونحن نتحدث عن بشاعة “بلدات التطوير” التي بنتها إسرائيل ليهود شمال أفريقيا لاستيعاب هجرتهم في الخمسينيات. نتحدث عن بشاعة الخضيرة أيضًا، ونتانيا وأوفكيم وغيرها. نتحدث عن البشاعة واليأس طيلة الليل.</b><br />
<b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>ألفّ مع جوليانو في أزقة المخيم. أذكره شذرًا لكنه يحفظه عن ظهر قلب. الدعوات لتناول القهوة تصدر بكرم، لكنّ بعض الأطفال يشيرون إليه: “يهودي، يهودي”… يقترب جوليانو منهم ويتحدث إليهم عن اليهود والمسلمين وسرعان ما يحتضونه جميعًا في صورة تذكارية. أقرب ما يمكن إلى “الديسونانس” الخارق.</b><br />
<b><br />
</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b>سأروح وأجي إلى المخيم كثيرًا في الشهرين القادمين وسأكتب بما استطعت من الصراحة، رغم الكثير من الحبر السريّ. عليكم أن تبحثوا عن الكلمات المختئبة من وراء هذا الحبر…</b></div><div dir="rtl" style="text-align: justify;"><b><br />
</b></div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-921951219379263985.post-44749930457469207732010-09-11T10:14:00.002+03:002010-09-11T10:14:47.782+03:00زوروا موقع قديتا.نت<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div dir="rtl" style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: xx-large;">زوروا موقع قديتا.نت:</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: xx-large;"><br />
</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: xx-large;">www.qadita.net</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: xx-large;"><br />
</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><br />
</div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-921951219379263985.post-86209895612674915542010-08-25T16:24:00.002+03:002010-08-25T16:26:02.332+03:00الطريق الصواب<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">نشر موقع <a href="http://www.ynet.co.il/articles/0,7340,L-3943580,00.html">“يديعوت أحرونوت” الإلكتروني، صباح اليوم الأربعاء، خبرًا </a>حول قيام 4 شبان من طمرة في الجليل باختطاف وتعذيب وضرب قريب لهم من العائلة يبلغ من العمر 19 عامًا، وذلك لأنه لم يرتدع عن كونه مثليًا جنسيًا!</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">ويقول الخبر الذي نشرته بعض المواقع العربية إنّ الشاب تعرّض لعدة أيام لتهديدات هاتفية من طرف الشبان الذين لم يعجبهم أنّ ابن عائلتهم قرّر الانتقال إلى تل أبيب وممارسة حياته الجنسية والعاطفية والاجتماعية كما يرغب ويريد، بل شعروا بالإهانة ربما في البلد، خصوصًا إذا كانت شلة أخرى من الشبان قد عايرتهم في “القهوة” وهم يشربون الأرغيلة: “روحوا ضبوا ابن عمكو (أو ابن خالكو) الهومو”…</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">إنها الوصاية الأخلاقية التي يعتقد المجتمع العربي المنغلق أنه يتمتع بها على أفراده. مجتمع قبلي ورجعي يحاول أن يحرس أبناءه وبناته ليلَ نهارَ؛ يهتمّ بألا يخرج أحدهم عن التلم أو “الطريق الصواب”. والطريق الصواب المرسوم لهذا الشاب من طمرة معروف: ثانوية، جامعة أو قصارة، تعمير بيت، التزوج من بنت 18 عذراء، إنجاب 5 أولاد في 5 سنوات، العمل مثل الحمار، تزويج الأبناء والبنات وبناء البيوت وشراء الجهاز ثم التقاعد على “سطيحة” البيت وحمل المسبحة ولعب الشيش بيش حتى القبر. أعتقد أنه أحسن فعلاً عندما رفض هذا الخيار البائس!</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">ولكن أن يتجرّأ أحدهم، فيتمرّد على هذا المسار وينتقل للسكن في تل أبيب (تل أبيب كملاذ وحيد)، كما فعل الشاب المخطوف، ويختار درب حياة مستقلا بعيدًا عن القرية، فهذه وقاحة “وسيابة” و”انحلال” لا ثانيَ له! وسنقول في سبيل تبسيط وتسطيح المعضلة إنّ بعض المتفهمين سيتفهمون عملة شبان العائلة النشامى، لأننا “شعب حامي ومحافظ”، والجميع كان سيطبل لهم ويزمر لو أنّ هذا الشاب مثلا ظلّ في القرية ومارس نزعاته وميوله. ولكنه خرج منها ورحل بعيدًا- أليس هذا كافيًا كي تتركوه وشأنه؟؟ نسأل من باب التبسيط الشعبوي.</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">وهكذا، سيدور الحديث الآن في الصالونات والمقاهي والكوافيرات حول بعض المآثر التي نعرفها: “هني بطلعلهنش يعملوا هيك أكيد، بس خيتا بتعرفي هوي شو بعمل؟”؛ أو: “رفعوا راس البلد”؛ أو: “هاي عاداتنا وتقاليدنا وشرفنا”؛ أو: “منيح اللي علموه درس. وينتا طالعين الشباب من الحبس؟ لازم نزورهن”.</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">وسيتلخبط الليبراليون المحافظون في أحزابنا وجمعياتنا: “نعم إكس ولكن واي؛ يمكن زد ولكن سي؛ فكرك صاد بس عين؟… إحنا مع شين بالتأكيد، ولكن شو مع طاء؟” وكالعادة، سيتخربط هؤلاء وسيغرقون في تفاهتهم وانفصام شخصياتهم المُزمن في كل ما يخصّ مواجهة المجتمع داخليًا.</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">وهذا الشاب الطمراويّ؟ يخطفونه عنوة برشّ غاز الفلفل عليه وعلى صديقه في وضح النهار ويشبعونه ضربًا. هل اعتقدوا أنه إذا أكل قتلة سيشعر فجأة بحبّ جارته ابنة الـ 17 عامًا وسيتزوجها مع سحجة لموسى الحافظ؟</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">؟</span></b></div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-921951219379263985.post-30086139354029708512010-08-25T10:06:00.005+03:002010-08-25T10:09:29.472+03:00Pub الحارة<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1e_wZU81087KXZbBkQ3Jq2pvHh3TcVtz3m0FYgc_2Lzf0UN49GnnXAE2iClWEDS6IcEArcrrm0LZSSi6yqb5E2983mWR5qenAbO6i8AWoAWmfnoHkLes4gRVtCS3BYMG2MYe0xupDCyKU/s1600/moataz.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1e_wZU81087KXZbBkQ3Jq2pvHh3TcVtz3m0FYgc_2Lzf0UN49GnnXAE2iClWEDS6IcEArcrrm0LZSSi6yqb5E2983mWR5qenAbO6i8AWoAWmfnoHkLes4gRVtCS3BYMG2MYe0xupDCyKU/s320/moataz.jpg" /></span></a></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span> </b></div><div dir="rtl" style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="color: red;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span> </span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="color: red;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">(نُشرت المقالة في موقع </span></span><a href="http://www.qadita.net/"><span class="Apple-style-span" style="color: red;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">"قديتا.نت"</span></span></a><span class="Apple-style-span" style="color: red;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">)</span></span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span> </b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">لا يختلف التأثير الذي يخلفه مسلسل “باب الحارة” عن التأثير الذي تخلفه سكرة كحولية: غيبوبة وعي وتفكير. يتحول السّكير بعد بطحة العرق إلى إنسان سهل، طيّع، خالٍ من القدرة على الحُكم المعرفي أو الخاصّ بالوعي- وهكذا أمتي، تتحوّل إلى مستهلكة لاجترارات ضحلة وغبية عن زمن ولى كان يجدر تناوله بمنظار نقديّ وتاريخي، وليس بالتمحّن على شوارب معتز ليلَ نهارَ.</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span> </b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">لقد حاول البعض سابقًا الترويج لمسلسل المُبحلقين (شفتوا كيف بضلهن يبحلصوا؟) على أنه يروّج للنخوة العربية والتقاليد والعالم العربي المفقود في معمعان الراهن المعاصر. وكم كانت هذه المحاولة ممجوجة من أصلها؛ فالرائي لهذه التفاهة يلاحظ مستوى التمثيل الغبي (لم استعمل “هابط” عن وعي؛ إنه تمثيل غبيّ!) والإخراج التقني الذي يعتمد على حركة كاميرا مرسومة سلفا لدرجة الانتحار مللا: “وايد”، زوم إن، تِلتْ، ثم زوم إنننننن على وجه أحدهم، شريطة أن يكون ذا شوارب.</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span> </b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">ناهيك عن أنّ الاستنتاج حتميّ: إذا كانت أيام زمان هيك فأهلا بالاغتراب ما بعد الحداثويّ.</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span> </b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">كما أنّ الاحتراف في مطّ اللحظة حتى أقصاها يُحرج حقًا جميع الفلاسفة الذين كتبوا ونظروا عن الوقت والزمن. فالوقت في “باب الحارة” جامد، يُمطّ حسب الحاجة إلى تطويل الحلقة الليلية، غير آبهين بتطوّر القصة (كنت سأقول حبكة، ولكنني تذكرت أنّ لا حبكة سوى الشوارب العربية المرسومة بالكحل والرّدح النسائي النمطيّ).</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span> </b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">كم من المخجل أن تكون عربيًا في هذه الأيام، وأنت تعرف أنّ 300 مليون شخص (غالبيتهم على الأقل) يجلسون كلّ ليلة بعد إفطار جامد ويستسلمون بمحض إراداتهم لهذا الهراء التافه. على الناس أن تعرف أنها تافهة؛ لم يعد بالامكان الاختباء وراء القناة المنتجة أو المخرج أو الكاتب أو الممثلين النجوم. الناس التي تفتح بيوتها لهذا الإدمان الشعبوي السطحي ليست عميقة أو ذكية بشكل خاص. أعرف أنني أتحدث عن بعض عائلتي وأصدقائي وأبناء بلدتي والجليل والمثلث والنقب وفلسطين التاريخية والشرق الأوسط والهلال الخصيب والمغرب العربي وشبه الجزيرة. ولكنهم كذلك!</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span> </b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">مسلسل “باب الحارة” يذكرني بأحد الصحافيين الأمريكيين حين سألوه عن صحيفة منافسة، فأجاب: هذه الصحيفة يكتبها أناس لا يعرفون الكتابة، وينقحها أناس لا يعرفون التنقيح ويحررها أناس لا يعرفون التحرير ويقرأها أناس لا يعرفون القراءة. وكذا باب الحارة: يمثلها أناس لا يعرفون التمثيل، ويكتبها أناس لا يعرفون الكتابة، ويخرجها أناس لا يعرفون الإخراج، ويشاهدها مشاهدون لا يعرفون المشاهدة.</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span> </b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">مرحى للنمس!</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span> </b></div><div dir="rtl" style="text-align: left;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">(شكرا للرفيق هشام نفاع على العنوان الهادف)</span></b></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span></b></div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14076351616897671675noreply@blogger.com0